Δύο βήματα από τον προβλήματα που έδεναν τα καραβάκια από τον Πειραιά και τον Πέραμα εξακολουθούν να βρίσκονται μόνο που λείπουν τα θρυλικά παλιά ελληνικά λεωφορεία
Ένας άνθρωπος που έχει προσφέρει πάρα πολλά στην ενημέρωση και στην πρόοδο της Σαλαμίνας από το 1961 είναι ο καθηγητής και παλαίμαχος δημοσιογράφος κ. Μίμης Ροκίδης, ο οποίος στο πλευρό του Α. Παΐζη δημιούργησε παράδοση στη σοβαρή, ψύχραιμη και αντικειμενική καταγραφή των γεγονότων.
Αυτή η ανάρτηση αφιερώνεται στον Μίμη που πάντα ήθελε η εφημερίδα του, η "Νέα Σαλαμίνα" να έχει φωτογραφίες από την καθημερινότητα στο νησί. Βρήκαμε λοιπόν τη φωτογραφία ενός Ολλανδού ερευνητή που δείχνει το ιστορικό "13" του ΚΤΕΛ Σαλαμίνας να έρχεται από τη Φανερωμένη προς τα Παλούκια, κάποτε στις αρχές του 1992. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη λίγο πριν στρίψει το λεωφορείο από την οδό Αγίου Μηνά προς την ακτή Καραϊσκάκη για να ανέβει την Ιπποκράτους προς την αφετηρία.
Αν και δεν διακρίνεται ο οδηγός, σίγουρα δεν είναι ο Κλης (ο Θεμιστοκλής Μπεγνής). Ενδιαφέρον έχει και ο κύριος στα δεξιά, μια κλασσική φυσιογνωμία που μοιάζει λες και βγήκε από ταινίες της δεκαετίας του '70, ο οποίος εμφανιζόταν αρκετές φορές στα καφενεδάκια της ιχθυαγοράς και στις καφετέριες κοντά στον Άγιο Νικόλαο.
Η έκπληξη
Την άλλη φωτογραφία είχε τραβήξει ο ιερέας, πατήρ Αντώνιος Βήχος, το 1988. Όποιος τη δει φυσικά και θα νοσταλγήσει πώς ήταν η Σαλαμίνα κάποτε, πιο απλή αλλά πιο αυθεντική.
Στα αριστερά διακρίνεται ένα ιστορικό λεωφορείο του νησιού, το "1", ένα Volvo B615 με αμάξωμα κατασκευασμένο από τον Ηλιόπουλο το 1961. Έχει πάρει θέση και περιμένει να φύγει για το Αιάντειο. Αυτό το αγαπημένο λεωφορείο ανήκε στην οικογένεια Γαβριήλ και αποσύρθηκε λίγο καιρό μετά το αδελφάκι του, το "2", το 1992.
Παρότι είχε έρθει στη θέση του ένα κακομεταχειρισμένο Magirus Deutz από τη Γερμανία, το οποίο ανέστησε με προσωπικό κόπο και μεράκι ο σημερινός πρόεδρος του ΚΤΕΛ κ. Κώστας Γαβριήλ, το "1" ξεκουραζόταν στο αμαξοστάσιο στου Ζορμπαλά.
Πολλές φορές πηγαίναμε εκεί μόνο και μόνο για να το βάλουμε να δουλέψει ή να του αλλάξουμε δρομολόγια για να μην καεί ο μουσαμάς. Απ' αυτό το λεωφορείο έχουμε εξασφαλίσει λίγα ανταλλακτικά και αναμνηστικά αφού δεν καταφέραμε να το σώσουμε ατόφιο.
Το "9" και το "11"
Το ίδιο συμβαίνει με το "9" που βρίσκεται στο μέσον και φεύγει για "Άγιο Νικόλαο Ρέστη". Αυτό το υπέροχο Scania Vabis Β76 που είχαν τα αδέλφια Θωμάς και Νίκος Βιλλιώτης κατασκευάστηκε στην ΕΛΒΙΑΜ με το μισθό που έβγαζαν δουλεύοντας στο 3ο ΚΤΕΛ Αθηνών.
Ο Θωμάς ήταν οδηγός στο 3/131 κι όταν όλοι στη Σαλαμίνα έλεγαν "μόνο Volvo", εκείνος απαντούσε "μόνο Scania".
Σίγουρα πάντως στο νησί κυριαρχούσαν λεωφορεία σουηδικής τεχνολογίας ενώ ως το 1991 δεν υπήρχε Mercedes. Τότε ο Βασίλης Διοικητόπουλος έφερε ένα Mercedes Benz F580S Βιαμάξ για να αντικατασταθεί το "2".
Τέλος, στην άκρη δεξιά βρίσκεται το "11" κι αυτό Volvo κατασκευασμένο από τον Ηλιόπουλο που ανήκε στην οικογένεια Παπαγεωργίου (αν θυμάμαι καλά). Αυτό το λεωφορείο είχε προδιαγραφές ημιαστικού λεωφορείου και απίστευτο νεύρο στον κινητήρα του. Αποσύρθηκε ύστερα από ένα ατύχημα και για χρόνια παρέμενε όρθιο στο παλαιό τέρμα της Κούλουρης, στην μικρή πλατεία πλησίον της λεωφόρου Φανερωμένης.
Ο εισπράκτορας αυτού του λεωφορείου, ο αποκαλούμενος "Σούλης" ήταν απαρηγόρητος όταν αποσύρθηκε τούτο το Volvo επειδή έφυγε από το τιμόνι κι ο αγαπημένος του οδηγός, ο μπαρμπά - Μιχάλης που άκουγε μετά μανίας τον Μανώλη Χιώτη κι είχε ακριβώς το ίδιο μουστάκι με εκείνον.
Αργότερα, οι ιδιοκτήτες το μετέφεραν στο δρόμο προς το "Αίας Κλαμπ", δεν το πωλούσαν για να σωθεί και τελικά έγινε βορά στους μαυριδερούς που πήγαν με τρία "Ντάτσουν" κι οξυγόνα διαλύοντας ένα πανέμορφο παλιό ελληνικό λεωφορείο, ίσως και χωρίς την συγκατάθεση των ιδιοκτητών του...
Αυτή είναι η φωτογραφία αποκάλυψη:
Διαβάστε ακόμα:
