Εκλάπη λεωφορείο μέσα από το ΚΤΕΛ !!!

Όταν κάποιοι κλέβουν ένα ολόκληρο λεωφορείο μέσα από τον χώρο στάθμευσης των ΚΤΕΛ, και συγκεκριμένα του ΚΤΕΛ Κατερίνης -χωρίς κανείς να τους πάρει είδηση- τότε σίγουρα η διαφθορά, η τεμπελιά και η αναποτελεσματικότητα στις υπηρεσίες μαρτυρά το μέγεθος της πραγματικής χρεοκοπίας και της σήψης που ταλανίζει την ελληνική κοινωνία.

Αυτό είναι το λεωφορείο που εκλάπη.
Ήταν το "44" του ΚΤΕΛ Κατερίνης, ένα Mercedes
με αμάξωμα "Tourismo".  

Το περιστατικό συνέβη στον προαύλιο χώρο όπου σταθμεύουν τα λεωφορεία του υπεραστικού ΚΤΕΛ στην Κατερίνη, το βράδυ της Παρασκευής.

Ο δράστης ή οι δράστες προσπάθησαν αρχικά να διαρρήξουν ένα λεωφορείο στο οποίο βρέθηκαν ίχνη, αλλά δεν τα κατάφεραν. Η δεύτερη απόπειρά τους, όμως, ήταν επιτυχημένη…

Μπήκαν σε ένα λεωφορείο, το έβαλαν μπροστά και εξαφανίστηκαν προς άγνωστη κατεύθυνση!

Τα ξημερώματα του Σαββάτου, όταν ο οδηγός του λεωφορείου πήγε να το πάρει για να ξεκινήσει το δρομολόγιό του, τα έχασε όταν διαπίστωσε ότι είχε κάνει «φτερά»!

Η Αστυνομία ειδοποιήθηκε αμέσως και, από την έρευνα που διεξάγη διαπίστωσε ότι το λεωφορείο πέρασε από τα διόδια των Μαλγάρων αστυνομία στις 20.41’ το βράδυ της Παρασκευής, σύμφωνα με την καταγραφή του ΤΕΟ pass…

Από τότε, όμως, τα ίχνη του λεωφορείου έχουν χαθεί. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες πάντως, οι κινήσεις των δραστών έχουν καταγραφεί από κάμερα ασφαλείας ιδιωτικής επιχείρησης που βρίσκεται κοντά στο χώρο στάθμευσης των υπεραστικών λεωφορείων.

Παρακαλούμε όποιος δει το συγκεκριμένο ή έχει κάποια πληροφορία να επικοινωνήσει με την Ασφάλεια Κατερίνης ή τον ιδιοκτήτη: c_nanouris@gmail.com ή να αποστείλει μήνυμα στους διαχειριστές του ιστολογίου.

Χρήσιμα στοιχεία για το λεωφορείο:

Αριθμός πλαισίου: NMB61335813234992

Έτος κατασκευής: 2003

Αριθμός κινητήρος: ΟΜ457ΛΑ11166

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Συν-ταξιδιώτες στο χρόνο

Του Χ.Κ. Λαζαρόπουλου

Άλλοι δύο νέοι διαδικτυακοί φίλοι και υποστηρικτές της προσπάθειάς μας για τη διατήρηση και επισκευή παλαιών λεωφορείων με ελληνικό αμάξωμα και σχεδιασμό προστέθηκε από χθες. Πρόκειται για τη «Λέσχη Φίλων - Μικρός Σερίφης» και το προσωπικό ιστολόγιο του κ. Αγαθοκλή Αγαθοκλίδη.

Στο όμορφο δημοσίευμα που αναρτήθηκε ταυτοχρόνως αναφέρονται τα ακόλουθα:

«Εξαφανίζονται από τους δρόμους εν μια νυκτί! Και από τότε δεν τα ξαναβλέπουμε παρά μόνο σε τίποτα παλιές φωτογραφίες...

Ο λόγος, για τα αστικά λεωφορεία των μεγάλων ελληνικών πόλεων που όταν αποσύρονται, όλοι χαιρόμαστε γιατί αντικαθίστανται με καινούρια, νεότερης τεχνολογίας, πιο άνετα και πιο γρήγορα. Όμως, τι γίνονται οι παλιοί στόλοι των οχημάτων αυτών; Πού καταλήγουν τα λεωφορεία που εκμεταλλευτήκαμε ως πολίτες και ταξιδιώτες, χωρίς να τους δίνουμε καμία ιδιαίτερη σημασία;

Σε άλλες χώρες, τουλάχιστον ένα δείγμα από τον κάθε τύπο λεωφορείου που αποσύρεται, καταλήγει σε κάποιο μουσείο. Στην χώρα μας, δυστυχώς τα έχουμε ξαναπεί, δίναμε πάντα μικρή προσοχή σε κάτι τέτοια…

Να, όμως, που βρέθηκαν κι εδώ κάποιοι άνθρωποι, με πολύ αγάπη και μεράκι (απαραίτητα και τα δύο σε έναν συλλέκτη), να μας αποδείξουν πως τα παλιά λεωφορεία και ζουν και κυκλοφορούν!

Μιλάμε για τους αδελφούς Χάρη και Βαγγέλη Λαζαρόπουλο, που έχουν τάξει τους εαυτούς τους στο έργο της ανακατασκευής και κυκλοφορίας παλαιών λεωφορείων!

Μετά από πολλή προσωπική δουλειά και κούραση, βλέπουν σιγά-σιγά το έργο τους να αναγνωρίζεται. Φυσικά, αυτό τους δίνει δύναμη για την συνέχεια.

Τα λεωφορεία τους, χρησιμοποιούνται πλέον σε ταινίες και διαφημιστικά σποτ…

Πριν λίγους μήνες, δημιούργησαν και ένα blog στο ίντερνετ, μέσα από το οποίο παρουσιάζουν τη δουλειά τους (http://busoldtimers.blogspot.com/).

Απώτερος σκοπός τους είναι να προωθήσουν την ιδέα ίδρυσης του Εθνικού Μουσείου Μεταφορών, καθώς και η διατήρηση της πρόσφατης ιστορικής μνήμης για την ελληνική βιομηχανία.

Τους αξίζει ένα μεγάλο μπράβο!

Αγαθοκλής Αγαθοκλίδης».

Ήδη σε ένδειξη αναγνώρισης της τιμής που μας κάνουν οι διαχειριστές των ιστολογίων δημιουργήσαμε ειδική στήλη επιλεγμένων ιστολογίων ώστε να έχουν την ευκαιρία οι αναγνώστες μας να βλέπουν τις αναρτήσεις τους.

Οι οδηγοί της ΕΘΕΛ

Το δημοσίευμα που αναρτήθηκε το πρωί της Κυριακής στον ενημερωτικό ιστοχώρο του κ. Στέλιου Κούλογλου “TVXS” αναδημοσιεύουν σήμερα οι διαχειριστές της ηλεκτρονικής σελίδας που διατηρούν οι εργαζόμενοι της Εταιρείας Θερμικών Λεωφορείων (ΕΘΕΛ) στη διεύθυνση: www.etheldrivers.gr/.

Τους ευχαριστούμε και βρισκόμαστε πάντα στη διάθεσή τους για συνεργασία και προώθηση της ιδέας για την ίδρυση του Εθνικού Μουσείου Μεταφορών στο παλιό εργοστάσιο του ΟΣΕ στη Λεύκα της Παλιάς Κοκκινιάς.



Ενημέρωση για την προοπτική ίδρυσης του Εθνικού Μουσείου
Μεταφορών είχαν στο πλαίσιο της διεθνούς έκθεσης
"Logistics - Αποθήκη - Μεταφορές" που πραγματοποιήθηκε
στο Metropolitan Expo είχαν (από αριστερά) ο πρόεδρος
της Ζώνης Καινοτομίας Θεσσαλονίκης καθηγητής Ελ. Ιακώβου,
ο βουλευτής Α' Πειραιώς ΠΑΣΟΚ κ. Δημ. Καρύδης
και ο (τότε) πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενώσεως Επιχειρήσεων
Διαμεταφοράς κ. Ιωάννης Σιαμάς.

Σ’ αυτό το χώρο, εκτάσεως 127 στρεμμάτων, μπορεί να δημιουργηθεί μια πρότυπη Τεχνόπολη για τον Πειραιά και την ευρύτερη περιοχή όπου θα εκτίθενται παλιά τραίνα, παλιά λεωφορεία, παλιά τρόλλεϋ, παλαιοί τροχιοδρομικοί συρμοί των ΕΗΣ και βαγόνια του ΗΣΑΠ, καθώς και άλλα μεταφορικά μέσα. Προτάσεις περί του Εθνικού Μουσείου Μεταφορών έχουν κατατεθεί κι έχουν προωθηθεί από τον Δήμο Πειραιώς, τους βουλευτές Α’ Πειραιώς κ.κ. Δημήτρη Καρύδη και Βασίλη Μιχαλολιάκο.

Υπέρ αυτής της πρωτοβουλίας έχουν ταχθεί ο πρύτανης του Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου και πρώην γ.γ. Μεταφορών καθηγητής Σίμος Σιμόπουλος, ο καθηγητής Συγκοινωνιακής Υποδομής του ΕΜΠ κ. Δημήτρης Τσαμπούλας, ο πρόεδρος της Αλεξάνδρειας Ζώνης Καινοτομίας καθηγητής Ελευθέριος Ιακώβου, καθώς και το Δ’ Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Πειραιά.

Στην κατεύθυνση ήπιας αξιοποίησης του συγκεκριμένου χώρου, καθώς και των παλαιών εργοστασίων Δηλαβέρη και Ρετσίνα, έχουν ταχθεί επίσης στελέχη πολλών δημοτικών παρατάξεων του μεγάλου λιμανιού.

Δείτε σχετικά:

http://agathoklisagathoklidis.blogspot.com/2010/10/blog-post_7755.html / Το δημοσίευμα του κ. Αγαθοκλή Αγαθοκλίδη.

http://mikrosserifis.blogspot.com/2010/10/blog-post_11.html / Το δημοσίευμα στο "Club Φίλων - Μικρός Σερίφης"

Λεωφορεία του ’50 στους δρόμους της Αθήνας / Η αναδημοσίευση της ανάρτησης που έγινε στο "TVXS" από την ιστοσελίδων των εργαζομένων στην ΕΘΕΛ.

http://busoldtimers.blogspot.com/2009/11/blog-post.html  / Στο παλιό εργοστάσιο του ΟΣΕ το Εθνικό Μουσείο Μεταφορών.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Υποστήριξη από τον Στέλιο Κούλογλου

Εκτενή παρουσίαση της προσπάθειας για τη διάσωση παλαιών ελληνικών λεωφορείων και την προοπτική ίδρυσης του Εθνικού Μουσείου Μεταφορών έκανε η ενημερωτική ιστοσελίδα του κ. Στέλιου Κούλογλου “TVXS”.

Στην ανάρτηση αναφέρεται μεταξύ άλλων:



Φωτογραφία του 1996, όταν προσπαθούσαμε

να περισώσουμε αυτό το αστικό λεωφορείο Volvo

υπερμείζονος τύπου, δυστυχώς χωρίς επιτυχία.

«Μπλε λεωφορεία, που κυκλοφορούσαν την δεκαετία του 1950 στην Αθήνα και στο Λεκανοπέδιο, διασώθηκαν από δύο αδέλφια, με στόχο μετά από γενική και δομική ανάπλαση να ξαναβρεθούν στους δρόμους.

Κάποια από αυτά μάλιστα, πραγματοποιούν ανά καιρούς δοκιμαστικά δρομολόγια».

Δείτε περισσότερα στη διεύθυνση: http://tvxs.gr/news/ταξίδια-στο-χρόνο/λεωφορεία-του-’50-στους-δρόμους-της-αθήνας#comments-title

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον κ. Κούλογλου και τους συνεργάτες του για τη θερμή υποστήριξη και τις επιλεκτικές αναδημοσιεύσεις ιστοριών από το περιοδικό “C&T”.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Το backstage και οι συντελεστές...

Αποκλειστικό στιγμιότυπο από τα γυρίσματα της διαφήμισης για του Ομίλου Δάβαρη.

Οι συντελεστές της διαφήμισης

Lowe Athens
JAMES NAAS: CEO OF LOWE ATHENS
Creative: ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΑΛΕΟΣ – ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΑΓΟΥΡΔΗΣ
Client Service : ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΧΑΛΚΙΑΣ – ΑΚΗΣ ΚΡΟΚΟΣ
Παραγωγή : ΜΑΡΙΑ ΦΥΤΡΟΥ, ΜΥΡΤΩ ΔΕΡΛΕΡΕ


Le Spot
Σκηνοθέτης: ΤΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Παραγωγός: ΒΙΚΥ ΚΑΝΕΛΛΑΚΗ
Διεύθυνση φωτογραφίας : ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ ΚΥΡΛΙΔΗΣ
Διεύθυνση παραγωγής: ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΝΙΕΡ
Styling : ΙΩΑΝΝΑ ΤΙΜΟΘΕΑΔΟΥ
Μακιγιάζ : ΣΙΣΣΥ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
Πρωταγωνιστής: ΝΙΚΟΣ ΜΑΥΡΑΚΗΣ
Μοντέρ : ΜΠΑΜΠΗΣ ΜΠΟΥΛΟΥΓΑΡΗΣ
Post Production Director DIRECTOR : ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΤΑΡΔΗΣ
Flame Artist : ΝΙΚΟΣ ΠΙΤΤΑΣ
Sound Design : ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΟΥΡΝΑΣ
Μουσική : MUSOU
Εκφωνητές: ΑΛΕΞΗΣ ΣΤΑΥΡΑΚΗΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΓΤΖΙΔΗΣ

Περισσότερα κινηματογραφημένα στιγμιότυπα:
http://www.youtube.com/watch?v=RnwV2MHBo_U / ΒΙΑΜΑΞ Ο322 9.001
http://www.youtube.com/watch?v=y3XLnn6hSQk / ΒΙΑΜΑΞ Ο322 9.002
http://www.youtube.com/watch?v=LhEy6xOe5LI&NR=1 / Η επίμαχη διαφήμιση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Πώς γυρίστηκε το διαφημιστικό

Κείμενο: Χ.Κ. Λαζαρόπουλος

Φωτογραφίες: Γιώργος Διαμαντάκης

Μέσα στο λιοπύρι του Αυγούστου ακούγεται ένα κινητό να σκούζει στην άλλη άκρη της ακτής του Σιδαρίου, στην Κέρκυρα. Μόλις που καταφέρνουν να ανοίξουν τα βλέφαρά τους οι 18χρονες ηλιοκαμμένες Αγγλιδούλες που βρίσκονται μπροστά μας και να δώσουν ένα χαμόγελο αμηχανίας.

Από τη διπλανή ξαπλώστρα, ο Γιώργος Διαμαντάκης με μια πετσέτα στο κεφάλι σαν το Λώρενς της Αραβίας, ίσα που μπορεί να μιλήσει από τη σιέστα: «Μόλις τελειώσαμε τη φωτογράφηση στο ΚΤΕΛ και πάλι χτυπάει το κινητό σου. Αυτές δεν είναι διακοπές. Το μαρτύριο του μεσημεριανού μπάνιου είναι τούτο…».

Λίγο πριν από την έναρξη του γυρίσματος
η κ. Μ. Δερλερέ κάνει νεύμα
να "κοπεί" η κίνηση στο δρόμο.

Στην άλλη άκρη βρισκόταν η Βίκυ Κανελλάκη, παραγωγός της εταιρείας “Le Spot”, εμφανώς αγχωμένη. Με αναζητούσε επειγόντως διότι χρειαζόταν ένα παλιό λεωφορείο για τις ανάγκες ενός γυρίσματος που θα γινόταν για λογαριασμό του Ομίλου Δάβαρη.

Οι ημερομηνίες δεν ήταν απαγορευτικές, η περιπέτεια πολύ ενδιαφέρουσα και… «του δρόμου η χαρά» πάντα στο μυαλό μου.

Μόλις βρέθηκα στην Αθήνα κάναμε την απαραίτητη επιλογή λεωφορείου και καταλήξαμε στο αστικό Mercedes Benz O322 της «Βιαμάξ», που κυκλοφορούσε παλαιότερα στο Αίγιο με αριθμό ανεμοθώρακα «9».

Ο διευθυντή παραγωγής κ. Βασίλης Λανιέρ μαζί με τον σκηνοθέτη κ. Τάκη Δημητρακόπουλο και τον διευθυντή φωτογραφίας κ. Πωλ Κυρλίδη «επιθεώρησαν» το λεωφορείο, υπέδειξαν κάποιες απαραίτητες εργασίες που έπρεπε να γίνουν και άρχισε η αντίστροφη μέτρηση.

Ύστερα από έναν πολύ καλό καθαρισμό εξωτερικώς και εσωτερικώς του λεωφορείου, άρχισαν τα μαζέματα. Φρεσκαρίστηκαν τα χρώματα, άλλαξαν τα χρώματα στις ζάντες (σ.σ. από το γκρίζο του μολυβιού ξαναβάφτηκαν στο απόλυτο λευκό), γυαλίστηκαν με ειδικά βερνίκια και χρώματα οι θέσεις, τρίφτηκαν οι εσωτερικοί ορθοστάτες και τα εξωτερικά αλουμίνια, επουλώθηκαν τα σημάδια του χρόνου στο αμάξωμα. Έγινε έλεγχος στα συστήματα τροφοδοσίας καυσίμων, κυκλοφορίας αέρος, φρένων, ηλεκτρικών, και φυσικά στον κινητήρα.

Οι κ.κ. Βασ. Παρασαμλής και Στ. Τσαλτούμης συνεννοούνται
για την ταχύτητα με την οποία θα κατέβει το λεωφορείο προς
τη στάση.

Μέσα σε χρόνο ρεκόρ και με την πολύτιμη βοήθεια του κ. Νίκου Τσεγκέλη το λεωφορείο είχε φρεσκαριστεί κι ήταν έτοιμο να διανύσει εκατοντάδες χιλιόμετρα…

Και ο χώρος του γυρίσματος καθορίστηκε αρκετά μακρυά, στην περιοχή της Κωπαΐδας, κοντά στον Ορχομενό. «Χάρη, θα πρέπει να είσαι στο σημείο από τις οκτώ, άντε οκτώμισι το πρωί. Θα τα καταφέρετε;» ρώτησε ο κ. Λανιέρ.

Τίποτε δεν είναι αδύνατο όμως για ένα αστικό λεωφορείο Mercedes της δεκαετίας του ’60 που έχει γράψει εκατομμύρια χιλιόμετρα στο κοντέρ της ζωής του…

Το ταξίδι

Μετά τη συντήρηση είχα μεταφέρει το λεωφορείο μπροστά από το σπίτι μου, όπως κάναμε πριν από τρεις δεκαετίες όταν κυκλοφορούσαν ακόμα τα ιδιωτικά λεωφορεία του ΕΚΤΕΛ ως «μισθωμένα οχήματα της ΕΑΣ». Ευτυχώς έλειπε πολύς κόσμος και υπήρχε χώρος για το παλιό λεωφορείο ενώ πολλοί ήταν εκείνοι που περνούσαν από το σημείο που ήταν σταθμευμένο για να το δουν, να το ξαναδούν και να το… φωτογραφήσουν. Οι καλύτεροι απ’ όλους ήταν οι πιτσιρικάδες από 12 έως 17 χρονών που το είδαν σαν παιχνίδι νεώτερης ιστορίας.

Εκείνο το ξημέρωμα του Αυγούστου θύμιζε το τραγούδι που έγραψε ο Γιάννης Λογοθέτης, μελοποίησε ο Δήμος Μούτσης και απέδωσε μοναδικά ο Μανώλης Μητσιάς. «Χαράματα με το πρώτο λεωφορείο, φεύγω για τη δουλειά, δυο φιλιά και πες μου αντίο»… Ο ουρανός είχε αρχίσει να ροδίζει, για ένα πρωϊνό ακόμα ο κ. Σταύρος Τσαλτούμης μ’ έναν κρύο φραπέ στο χέρι ήταν στη θέση του οδηγού κι είμαστε έτοιμοι για το δρομολόγιο «Πειραιάς – Ορχομενός» μετ’ επιστροφής.

Στο χώρο των δρομολογίων η πινακίδα έγραφε: «Πειραιεύς – Αιγάλεω – Άγιοι Ανάργυροι». Όπως το λεωφορείο ανέβαινε τη λεωφόρο Θηβών πολλοί ήταν εκείνοι (κυρίως οι μεγαλύτεροι σε ηλικία) που διάβαζαν το δρομολόγιο κι έτειναν το χέρι τους για να σταματήσει ή κοιτούσαν με έναν μορφασμό έκπληξης.

Μόλις βγήκαμε στη λεωφόρο Κηφισού και μετά, το «9» κατάπινε τα χιλιόμετρα και μας χάριζε μία από τις πιο απολαυστικές βόλτες των τελευταίων ετών. Για πότε περάσαμε τη Μαλακάσα, τις μονοδρομήσεις που γίνονταν των λόγω έργων στην εθνική οδό στο ύψος της Θήβας και τις στροφές της Υλίκης δεν το καταλάβαμε. Η συζήτηση, το τοπίο, το άκουσμα της μηχανής, τα ερασιτεχνικά βίντεο που έχουν ήδη αναρτηθεί στο ιστολόγιο busoldtimers.blogspot.com ήταν αρκετά για να μην καταλάβουμε πότε πέρασε η ώρα.

Το κινητό χτύπησε κατά τις οκτώ και πέντε. «Πού είστε Χάρη; Θα αργήσετε;» ρώτησε η κ. Κανελλάκη και εξεπλάγη όταν της είπα πως μόλις στρίβαμε στην παλιά αντλία καυσίμων που έγραφε “Fina” (σ.σ. πού τη θυμήθηκαν) για να φθάσουμε στο σημείο των γυρισμάτων. Σε αντίθεση με τη συνήθη πρακτική των αστικών λεωφορείων, αυτό το δρομολόγιο εκτελέστηκε με αγγλική συνέπεια.

Τα γυρίσματα

Επί οκτώ ώρες γίνονταν τα γυρίσματα από μια εξαιρετική ομάδα επαγγελματιών από τις εταιρείες “Le Spot” και “Lowe Athens”. Η αεικίνητη κ. Βίκυ Κανελλάκη βρισκόταν στο κατάλληλο σημείο, την κατάλληλη στιγμή ενώ ο κ. Τάκης Δημητρακόπουλος μελετούσε και την παραμικρή λεπτομέρεια πριν αρχίσει το γύρισμα κάθε σκηνής.

Β. Κανελλάκη, Τ. Δημητρακόπουλος και Π. Κυρλίδης.

Οι στιγμές που ο σκηνοθέτης έδινε συμβουλές στον πρωταγωνιστή της διαφήμισης κ. Νίκο Μαυράκη αλλά και οι συνεννοήσεις με τον διευθυντή φωτογραφίας κ. Πολυδεύκη Κυρλίδη, τον «Πωλ» όπως όλοι αποκαλούσαν, ήταν οι καλύτερες στιγμές των γυρισμάτων.

Σε κάποιο διάλειμμα, πιάσαμε τη συζήτηση με τον Πωλ. Ο πατέρας του εργαζόταν ως εισπράκτορας αρχικά και στη συνέχεια ως οδηγός στα αστικά λεωφορεία του 3ο ΚΤΕΛ στο αμαξοστάσιο της Ιεράς Οδού 151.

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά εκείνο τον καιρό έμεναν στη Νίκαια. Λίγο θέλαμε και βγήκαμε γνωστοί. Να μετά οι ιστορίες και οι κόντρα ιστορίες για παλιούς λεωφορειούχους και την καθημερινότητα εκείνης της εποχής.

Να δείτε πως το μεράκι και οι θύμισες του Πωλ έβγαλαν «κουκλί» το Mercedes στο γυαλί.

Ένας από τους ανθρώπους που απόλαυσαν την «περιπέτεια» με το παλιό λεωφορείο ήταν ο κ. Βασίλης Παρασαμλής, ένας από τους βοηθούς της παραγωγής που δεν άφησε τη φωτογραφική μηχανή ούτε στιγμή από το χέρι του. Μετά το τέλος των γυρισμάτων, η επιστροφή ήταν απόλαυση και με ένα νέο σλόγκαν για συζήτηση: «Έχεις ΚΙΑ και δεν το ξέρεις»…

Μόνο μια μικρή στάση για συμπλήρωση καυσίμων χρειάστηκε η οποία συνδυάστηκε και με φωτογράφηση από διερχόμενους που είδαν έκπληκτοι «ένα τόσο παλιό λεωφορείο, σε τόσο καλή κατάσταση». Μετά γυρίσαμε αμέσως στη βάση μας. Θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα την κ. Κανελλάκη για την εξαιρετική συνεργασία αλλά και τον γενικό γραμματέα Μεταφορών κ. Χάρη Τσιόκα για τις διευκολύνσεις όσον αφορά στην προετοιμασία του γυρίσματος…

Όσοι ενδιαφέρονται να δουν (και να ξαναδούν) τη διαφήμιση, έχει αναρτηθεί τόσο στο YouTube, στο ιστολόγιο busoldtimers.blogspot.com, αλλά και στην ομάδα του “C&T” στο Facebook.
Περιμένουμε τα σχόλιά σας…

Το κείμενο δημοσιεύεται στο "Car&Truck" του Οκτωβρίου, στις σελίδες 74 - 77.

Δείτε σχετικά:

http://busoldtimers.blogspot.com/2010/09/blog-post.html / Γυρίσματα με το λεωφορείο... - Στιγμιότυπα από το διαφημιστικό.

http://busoldtimers.blogspot.com/2010/08/blog-post_20.html / Είναι "Βιαμάξ" ...και το ξέρεις! / Από την ολοκλήρωση των γυρισμάτων.

Ιστορικό λεωφορείο της «Βιαμάξ» συμπρωταγωνιστεί

σε διαφημιστική παραγωγή και καίει καρδιές

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Αρωγή στην προσπάθειά μας

Οι Χάρης και Βαγγέλης Λαζαρόπουλος κατά την επισκευή κινητήρα MB346,
ενός μουσειακού αστικού λεωφορείου Mercedes Benz Ο317 με αμάξωμα "Βιαμάξ"
(πρώην 293 του 4ου ΚΤΕΛ Αθηνών), σε ρεμίζα του Α/Σ Πειραιά της ΕΘΕΛ,
πριν από μερικά χρόνια.

Του Χ.Κ. Λαζαρόπουλου


Θερμή είναι η ανταπόκριση που επιδεικνύει η διαδικτυακή κοινότητα στο ιστολόγιο που επισκεφθήκατε.  

Με ένα λιτό σχόλιο και την ηλεκτρονική  διεύθυνσή μας, τη busoldtimers.blogspot.com, τρία ενημερωτικά ιστολόγια αναγγέλλουν τη λειτουργίας αυτής της σελίδας, η οποία  έχει σκοπό να προωθήσει την ιδέα ίδρυσης του Εθνικού Μουσείου Μεταφορών και τη διατήρηση της πρόσφατης ιστορικής μνήμης για την ελληνική βιομηχανία.

Πρόκειται για τα ιστολόγια:

α) pliatsiko.blogspot.com

(ειδικότερα στη διεύθυνση: http://pliatsikonews.blogspot.com/2010/10/blog.html ),

β) skeftomasteellhinika.blogspot.com

(ειδικότερα στη διεύθυνση: http://skeftomasteellhnika.blogspot.com/2010/10/blog-post_2556.html) και

γ) veto300.blogspot.com

(ειδικότερα στη διεύθυνση: http://veto300.blogspot.com/2010/10/blog.html ).

Εκτός από τις ευχαριστίες προς τους διαχειριστές των ιστολογίων θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ότι αυτό το ιστολόγιο αναφέρεται στα παλιά αστικά και υπεραστικά λεωφορεία που κυκλοφόρησαν στην Ελλάδα.

Δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην ιδιωτική συλλογή των αδελφών Χάρη και Βαγγέλη Λαζαρόπουλου με παλιά λεωφορεία, το αμάξωμα των οποίων κατασκευάστηκε από ελληνικά εργοστάσια. Άλλωστε εδώ μιλά η προσωπική προσπάθεια, το μεράκι και ο σκοπός (ο οποίος εννοείται πως είναι ανιδιοτελής).

Περισσότερα:

 

http://busoldtimers.blogspot.com/2010/10/blog-post_05.html / Ένα "πράσινο" σε... "ΔΟΚΙΜΗ"

 

http://busoldtimers.blogspot.com/2010/09/blog-post.html / Γυρίσματα με το λεωφορείο.

 

http://busoldtimers.blogspot.com/2010/08/blog-post_20.html / Είναι "Βιαμάξ" και το ξέρεις.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Ένα "πράσινο" σε... "ΔΟΚΙΜΗ"

Το καθιερωμένο δοκιμαστικό δρομολόγιό του έκανε το μουσειακό Volvo SB 765 των αδελφών Χ. & Β. Λαζαρόπουλου πριν από μερικές ημέρες. Το όχημα κυκλοφόρησε άνευ επιβατών, ύστερα από τεχνικό έλεγχο, πετρέλευση και λίπανση στην τεχνική βάση Δρακουλινάκου.

Το λεωφορείο έκανε τη διαδρομή από τον Πειραιά μέχρι τον Ασπρόπυργο σε πρώτη φάση και στη συνέχεια στην πλατεία της Μάνδρας.  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Μια γυναίκα - σύμβολο

Γράφει ο Χ.Κ. Λαζαρόπουλος*

Το ταξίδι στην Κατερίνη δεν ήταν αναγκαίο μόνο για να παρακολουθήσω τις εργασίες του διεθνούς συνεδρίου Εφοδιαστικής Αλυσίδας που οργάνωσε το τμήμα Τυποποίησης και Διακίνησης του «Αλεξανδρείου» ΤΕΙ Θεσσαλονίκης. Ήταν ο λόγος για να γνωρίσω μια γυναίκα η οποία θα έπρεπε να αποτελεί υπόδειγμα για όλες τις νεώτερες γενιές, της επιτηδευμένης μαλθακότητας και τρυφηλότητας.

Με μεγάλη τιμή γνώρισα την κ. Λεμονιά Ράπτου. Το όνομά της δεν είναι γνωστό από περιοδικά ποικίλης ύλης ή από άλλα έντυπα που προάγουν τη μόδα και την υποτιθέμενη ντόπια αγορά των «αναγνωρίσιμων» προσώπων. Στα 93 χρόνια της η κ. Ράπτου είναι μια γυναίκα που έχει ζήσει τόσα γεγονότα ώστε να αποτελέσει την πρωταγωνίστρια ενός βιβλίου ή μιας ταινίας.

Η κ. Λεμονιά Ράπτου διακρίνεται στο κέντρο,
περιστοιχισμένη από την οικογένειά της
και τους απεσταλμένους του "907".

Είναι η πρώτη Ελληνίδα επαγγελματίας οδηγός και μάλιστα αποδεδειγμένα.

Η συμπόρευση στη ζωή με τον επί 63 χρόνια σύντροφό της, τον λεωφορειούχο Ευάγγελο Ράπτη (σ.σ. ο οποίος έφυγε από τη ζωή πριν από μερικούς μήνες), άρχισε μέσα στη δίνη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Μετά την αποχώρηση των ναζιστικών στρατευμάτων προσπάθησαν να στήσουν το σπιτικό τους αλλά ο παραλογισμός του Εμφυλίου επεφύλασσε περιπέτειες στο ζευγάρι.

Το 1947, ο Βαγγέλης κλήθηκε και πάλι να υπηρετήσει την Πατρίδα ενώ η κ. Λεμονιά έμεινε πίσω να διαχειριστεί εκείνη την εποχή δύο λεωφορεία 19 θέσεων κι άλλο ένα 14θέσιο.

Οι οδηγοί ζητούσαν πολλά και προκαλούσαν ζημιές στα αυτοκίνητα με αποτέλεσμα να πηγαίνει τότε μαζί τους σε δρομολόγια. Λίγο ήθελε η κ. Λεμονιά κι ύστερα από έναν καυγά μ’ έναν οδηγό ανέβηκε εκείνη στο τιμόνι του λεωφορείου! Ο δυναμισμός και η πυγμή της αρκούσαν για να αλλάξουν την αντίληψη μιας ολόκληρης κοινωνίας.

Με το επιχείρημα ότι ο σύζυγος ήταν στρατιώτης και το σπιτικό έπρεπε να επιζήσει, η κ. Λεμονιά κατάφερε να λάβει ευεργετικό δίπλωμα και να εκτελεί τα δρομολόγια που συνέδεαν το Αιγίνειο και τους Γιδάδες (Αλεξάνδρεια Ημαθίας) με τη Θεσσαλονίκη από το 1947 έως το 1957. Και οι συνθήκες τότε δεν ήταν απλές.

Χαρακτηριστική είναι η αφήγηση της κ. Ράπτου για ένα αιματηρό δρομολόγιο, το 1951. Καθώς ανέβαινε με το λεωφορείο προς τη Θεσσαλονίκη, λεχώνα δύο εβδομάδων, ο εμπρόσθιος τροχός πάτησε σε νάρκη που τίναξε στον αέρα το μπροστινό μέρος του οχήματος.

Από θαύμα δεν σκοτώθηκε κανείς, αν και το λεωφορείο μισοκαταστράφηκε. Κι όμως αυτή η γυναίκα, αιμόφυρτη και τρομοκρατημένη από την έκρηξη, κατάφερε να στείλει στους προορισμούς της τους επιβάτες, πήγε στη Θεσσαλονίκη να βρει στρατιωτικό γερανό και δεν λύγησε ακόμα όταν έμαθε από τους άλλους στρατιώτες ότι είχε τραυματισθεί ο άντρας της!

Οι αφηγήσεις της κ. Ράπτου είναι μοναδικές. Δικαιωματικά το επόμενο ιστορικό αφιέρωμα του “Car & Truck”, στο τεύχος Νοεμβρίου, τής αξίζει (αν και είναι κάτι πολύ ανεπαίσθητο, μπροστά σε μια τόσο σημαντική και επί της ουσίας χειραφετημένη γυναίκα)…

*Το άρθρο αυτό προστέθηκε επί του πιεστηρίου σήμερα στο "Car and Truck" που θα κυκλοφορήσει σε όλη τη χώρα την Τετάρτη.

Ταυτόχρονη δημοσίευση με το "907 ΠΑΛΙΑ ΚΟΚΚΙΝΙΑ"

http://paliakokkinia.blogspot.com/2010/10/blog-post_8227.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: