Δώρα από τη Λέσβο έφερε ο Μιχάλης στη ΛΑΕΓΕ

Υλικά αμαξοποιΐας και ανταλλακτικά που δεν χρειάζεται προσέφερε για την επισκευή και ανακατασκευή
«Παλιών Ελληνικών Λεωφορείων» 

H είδηση της 13 Σεπτεμβρίου 2016: Ο καλός φίλος Μιχάλης Παπαγρηγορίου ήρθε με το Ο303 του για να ξεναγήσει εκδρομείς από τη Λέσβο στο αμαξοποιείο που επισκευάζονται τα «Παλιά Ελληνικά Λεωφορεία».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Οι μεγάλες στιγμές του Α.Ο. Χανιά μέσα σε Mercedes Βιαμάξ (VIDEO)

 Το ρεπορτάζ του Μάκη Κριτσωτάκη για
την εκδήλωση τιμής στους παλαιμάχους του Α.Ο. Χανιά

Αυτό είναι το βίντεο με το ρεπορτάζ που έκανε ο δημοσιογράφος Μάκης Κριτσωτάκης από τη web tv των «Χανιώτικων Νέων» για τη μεγάλη γιορτή που ετοίμασε ο Α.Ο. Χανιά προς τιμήν των παλαίμαχων παικτών της ομάδας. Σ’ αυτή τη γιορτή πρωταγωνιστικό ρόλο είχε ένα αστικό λεωφορείο Mercedes Benz O322 Βιαμάξ, των αδελφών Λαζαρόπουλου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

"Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου" με Βιαμάξ O322 και R495 (VIDEO)

Την ώρα που προβάλλεται μια ταινία – διαφήμιση για την Ελλάδα, «Τα δύο πρόσωπα του Ιανουαρίου» του Χουσεΐν Αμινί, δύο λεωφορεία της συλλογής Λαζαρόπουλου παίζουν και πάλι σε διαφήμιση.

Σε συνέχεια της συνεργασίας που έγινε το φθινόπωρο του 2012 με το ελληνικό τμήμα παραγωγής αυτής της ταινίας, γυρίστηκε για λογαριασμό των εκδόσεων «Ψυχογιός», η διαφήμιση για το βιβλίο του Γ. Καλπούζου με τίτλο «Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Αυτό ήταν το παλιό «44» του Ηρακλείου, ανακατασκευασμένο Biamax

Τη φωτογραφία αυτή τράβηξε Ολλανδός περιηγητής το καλοκαίρι του 1995 στο Ηράκλειο της Κρήτης, με αυτό το υπέροχο Mercedes Benz O322 της Βιαμάξ να έχει επανέλθει στην κυκλοφορία ύστερα από ισχυρή ανακατασκευή σε κάποιον από τους μάστορες της πόλης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Ένα εγκαταλελειμμένο λεωφορείο στο Λύκαιο όρος

Το φθινόπωρο μπήκε για τα καλά με ψιλοβρόχια στην Αρκαδία. Σάββατο πρωί ανέβηκα στο Λύκαιο όρος, για να συλλέξω καρπούς. 

Ένα πανέμορφο βουνό, με αμπέλια απεριποίητα εδώ και χρόνια, που όμως συνεχίζουν να καρπίζουν και να βγάζουν το σταφύλι με τις μικρές ροζ ρόγες, που μ' αυτό έφτιαχναν παλιά το "φλέρι", το μυρωδάτο ροζέ κρασί, που το έβαζαν στο μπουκάλι και το κατέβαζαν στο πηγάδι για να διατηρείται δροσερό στα υπαίθρια γλέντια. 

Έχει αχλαδιές, με μικρά χρυσαφιά αχλάδια, αγριομηλιές, βατομουριές, τσαμπουρνιές (το δέντρο που βγάζει τα μύρτιλλα) και μουρτζιές (φραγκοστάφυλα). Τις μουρτζιές τις μάζευαν και τις έδιναν στα παιδάκια για καραμέλες. Όσο πηγαίνουμε προς τα πάνω, τόσο πυκνώνουν τα ρύκια, που αυτή την εποχή ανθίζουν και οι κουμαριές. 

Τα άγρια χόρτα έχουν αρχίσει και βγαίνουν. Μάζεψα τα πρώτα τρυφερά λάπατα που γίνονται σπανακόρυζο και πίτα. Μου αρέσουν πολύ γιατί είναι νόστιμα και ξυνίζουν κιόλας.

Κι' εκεί καθώς μάζευα χόρτα, στη μέση του πουθενά, στο χωράφι, είδα ένα εγκαταλελειμμένο λεωφορείο. Ένα λεωφορείο των αρχών του '60 που έκανε δρομολόγια στα χωριά και κατέβαζε τους αγρότες με τα καλάθια τους στη Μεγαλόπολη για το παζάρι της Παρασκευής. 

Στο λεωφορείο ο κισσός και οι κληματαριές έχουν αρχίσει να αναρριχώνται. 

Το φωτογράφισα για να σας το δείξω.

 

ΠΗΓΗ: Τροφοσυλλέκτης

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2012)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Κρήτη: Με αστικό Mercedes Βιαμάξ γιορτάζει ο Α.Ο. ΧΑΝΙΑ! (ΦΩΤΟ - VIDEO)

Η επιστροφή στα σαλόνια της Β' Εθνικής ύστερα από 32 χρόνια δεν είναι και λόγο πράγμα! Ο ιστορικός "Α.Ο. ΧΑΝΙΑ" μπαίνει πάλι δυναμικά στο παιγνίδι και κάνει υπερήφανους τους οπαδούς του. 

Η νέα διοίκηση της ομάδας δεν ξεχνά την ιστορία του "Α.Ο.Χ." που άρχισε το 1945 και κατά την πορεία της ως σήμερα ανέδειξε μερικά από τα μεγαλύτερα ταλέντα του κρητικού και του ελληνικού ποδοσφαίρου. 

Για το λόγο αυτό, ο νέος "Α.Ο. Χανιά" παρουσιάζει με καμάρι σειρά ιστορικών φωτογραφιών από ένδοξες σελίδες της αγωνιστικής ιστορίας του μέσα σε ένα μουσειακό αστικό λεωφορείο "Mercedes Benz" Ο322 που κατασκευάστηκε πριν από πενήντα χρόνια από τη Βιαμάξ. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Πώς γυρίστηκε το διαφημιστικό

Κείμενο: Χ.Κ. Λαζαρόπουλος

Φωτογραφίες: Γιώργος Διαμαντάκης

Μέσα στο λιοπύρι του Αυγούστου ακούγεται ένα κινητό να σκούζει στην άλλη άκρη της ακτής του Σιδαρίου, στην Κέρκυρα. Μόλις που καταφέρνουν να ανοίξουν τα βλέφαρά τους οι 18χρονες ηλιοκαμμένες Αγγλιδούλες που βρίσκονται μπροστά μας και να δώσουν ένα χαμόγελο αμηχανίας.

Από τη διπλανή ξαπλώστρα, ο Γιώργος Διαμαντάκης με μια πετσέτα στο κεφάλι σαν το Λώρενς της Αραβίας, ίσα που μπορεί να μιλήσει από τη σιέστα: «Μόλις τελειώσαμε τη φωτογράφηση στο ΚΤΕΛ και πάλι χτυπάει το κινητό σου. Αυτές δεν είναι διακοπές. Το μαρτύριο του μεσημεριανού μπάνιου είναι τούτο…».

Λίγο πριν από την έναρξη του γυρίσματος
η κ. Μ. Δερλερέ κάνει νεύμα
να "κοπεί" η κίνηση στο δρόμο.

Στην άλλη άκρη βρισκόταν η Βίκυ Κανελλάκη, παραγωγός της εταιρείας “Le Spot”, εμφανώς αγχωμένη. Με αναζητούσε επειγόντως διότι χρειαζόταν ένα παλιό λεωφορείο για τις ανάγκες ενός γυρίσματος που θα γινόταν για λογαριασμό του Ομίλου Δάβαρη.

Οι ημερομηνίες δεν ήταν απαγορευτικές, η περιπέτεια πολύ ενδιαφέρουσα και… «του δρόμου η χαρά» πάντα στο μυαλό μου.

Μόλις βρέθηκα στην Αθήνα κάναμε την απαραίτητη επιλογή λεωφορείου και καταλήξαμε στο αστικό Mercedes Benz O322 της «Βιαμάξ», που κυκλοφορούσε παλαιότερα στο Αίγιο με αριθμό ανεμοθώρακα «9».

Ο διευθυντή παραγωγής κ. Βασίλης Λανιέρ μαζί με τον σκηνοθέτη κ. Τάκη Δημητρακόπουλο και τον διευθυντή φωτογραφίας κ. Πωλ Κυρλίδη «επιθεώρησαν» το λεωφορείο, υπέδειξαν κάποιες απαραίτητες εργασίες που έπρεπε να γίνουν και άρχισε η αντίστροφη μέτρηση.

Ύστερα από έναν πολύ καλό καθαρισμό εξωτερικώς και εσωτερικώς του λεωφορείου, άρχισαν τα μαζέματα. Φρεσκαρίστηκαν τα χρώματα, άλλαξαν τα χρώματα στις ζάντες (σ.σ. από το γκρίζο του μολυβιού ξαναβάφτηκαν στο απόλυτο λευκό), γυαλίστηκαν με ειδικά βερνίκια και χρώματα οι θέσεις, τρίφτηκαν οι εσωτερικοί ορθοστάτες και τα εξωτερικά αλουμίνια, επουλώθηκαν τα σημάδια του χρόνου στο αμάξωμα. Έγινε έλεγχος στα συστήματα τροφοδοσίας καυσίμων, κυκλοφορίας αέρος, φρένων, ηλεκτρικών, και φυσικά στον κινητήρα.

Οι κ.κ. Βασ. Παρασαμλής και Στ. Τσαλτούμης συνεννοούνται
για την ταχύτητα με την οποία θα κατέβει το λεωφορείο προς
τη στάση.

Μέσα σε χρόνο ρεκόρ και με την πολύτιμη βοήθεια του κ. Νίκου Τσεγκέλη το λεωφορείο είχε φρεσκαριστεί κι ήταν έτοιμο να διανύσει εκατοντάδες χιλιόμετρα…

Και ο χώρος του γυρίσματος καθορίστηκε αρκετά μακρυά, στην περιοχή της Κωπαΐδας, κοντά στον Ορχομενό. «Χάρη, θα πρέπει να είσαι στο σημείο από τις οκτώ, άντε οκτώμισι το πρωί. Θα τα καταφέρετε;» ρώτησε ο κ. Λανιέρ.

Τίποτε δεν είναι αδύνατο όμως για ένα αστικό λεωφορείο Mercedes της δεκαετίας του ’60 που έχει γράψει εκατομμύρια χιλιόμετρα στο κοντέρ της ζωής του…

Το ταξίδι

Μετά τη συντήρηση είχα μεταφέρει το λεωφορείο μπροστά από το σπίτι μου, όπως κάναμε πριν από τρεις δεκαετίες όταν κυκλοφορούσαν ακόμα τα ιδιωτικά λεωφορεία του ΕΚΤΕΛ ως «μισθωμένα οχήματα της ΕΑΣ». Ευτυχώς έλειπε πολύς κόσμος και υπήρχε χώρος για το παλιό λεωφορείο ενώ πολλοί ήταν εκείνοι που περνούσαν από το σημείο που ήταν σταθμευμένο για να το δουν, να το ξαναδούν και να το… φωτογραφήσουν. Οι καλύτεροι απ’ όλους ήταν οι πιτσιρικάδες από 12 έως 17 χρονών που το είδαν σαν παιχνίδι νεώτερης ιστορίας.

Εκείνο το ξημέρωμα του Αυγούστου θύμιζε το τραγούδι που έγραψε ο Γιάννης Λογοθέτης, μελοποίησε ο Δήμος Μούτσης και απέδωσε μοναδικά ο Μανώλης Μητσιάς. «Χαράματα με το πρώτο λεωφορείο, φεύγω για τη δουλειά, δυο φιλιά και πες μου αντίο»… Ο ουρανός είχε αρχίσει να ροδίζει, για ένα πρωϊνό ακόμα ο κ. Σταύρος Τσαλτούμης μ’ έναν κρύο φραπέ στο χέρι ήταν στη θέση του οδηγού κι είμαστε έτοιμοι για το δρομολόγιο «Πειραιάς – Ορχομενός» μετ’ επιστροφής.

Στο χώρο των δρομολογίων η πινακίδα έγραφε: «Πειραιεύς – Αιγάλεω – Άγιοι Ανάργυροι». Όπως το λεωφορείο ανέβαινε τη λεωφόρο Θηβών πολλοί ήταν εκείνοι (κυρίως οι μεγαλύτεροι σε ηλικία) που διάβαζαν το δρομολόγιο κι έτειναν το χέρι τους για να σταματήσει ή κοιτούσαν με έναν μορφασμό έκπληξης.

Μόλις βγήκαμε στη λεωφόρο Κηφισού και μετά, το «9» κατάπινε τα χιλιόμετρα και μας χάριζε μία από τις πιο απολαυστικές βόλτες των τελευταίων ετών. Για πότε περάσαμε τη Μαλακάσα, τις μονοδρομήσεις που γίνονταν των λόγω έργων στην εθνική οδό στο ύψος της Θήβας και τις στροφές της Υλίκης δεν το καταλάβαμε. Η συζήτηση, το τοπίο, το άκουσμα της μηχανής, τα ερασιτεχνικά βίντεο που έχουν ήδη αναρτηθεί στο ιστολόγιο busoldtimers.blogspot.com ήταν αρκετά για να μην καταλάβουμε πότε πέρασε η ώρα.

Το κινητό χτύπησε κατά τις οκτώ και πέντε. «Πού είστε Χάρη; Θα αργήσετε;» ρώτησε η κ. Κανελλάκη και εξεπλάγη όταν της είπα πως μόλις στρίβαμε στην παλιά αντλία καυσίμων που έγραφε “Fina” (σ.σ. πού τη θυμήθηκαν) για να φθάσουμε στο σημείο των γυρισμάτων. Σε αντίθεση με τη συνήθη πρακτική των αστικών λεωφορείων, αυτό το δρομολόγιο εκτελέστηκε με αγγλική συνέπεια.

Τα γυρίσματα

Επί οκτώ ώρες γίνονταν τα γυρίσματα από μια εξαιρετική ομάδα επαγγελματιών από τις εταιρείες “Le Spot” και “Lowe Athens”. Η αεικίνητη κ. Βίκυ Κανελλάκη βρισκόταν στο κατάλληλο σημείο, την κατάλληλη στιγμή ενώ ο κ. Τάκης Δημητρακόπουλος μελετούσε και την παραμικρή λεπτομέρεια πριν αρχίσει το γύρισμα κάθε σκηνής.

Β. Κανελλάκη, Τ. Δημητρακόπουλος και Π. Κυρλίδης.

Οι στιγμές που ο σκηνοθέτης έδινε συμβουλές στον πρωταγωνιστή της διαφήμισης κ. Νίκο Μαυράκη αλλά και οι συνεννοήσεις με τον διευθυντή φωτογραφίας κ. Πολυδεύκη Κυρλίδη, τον «Πωλ» όπως όλοι αποκαλούσαν, ήταν οι καλύτερες στιγμές των γυρισμάτων.

Σε κάποιο διάλειμμα, πιάσαμε τη συζήτηση με τον Πωλ. Ο πατέρας του εργαζόταν ως εισπράκτορας αρχικά και στη συνέχεια ως οδηγός στα αστικά λεωφορεία του 3ο ΚΤΕΛ στο αμαξοστάσιο της Ιεράς Οδού 151.

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά εκείνο τον καιρό έμεναν στη Νίκαια. Λίγο θέλαμε και βγήκαμε γνωστοί. Να μετά οι ιστορίες και οι κόντρα ιστορίες για παλιούς λεωφορειούχους και την καθημερινότητα εκείνης της εποχής.

Να δείτε πως το μεράκι και οι θύμισες του Πωλ έβγαλαν «κουκλί» το Mercedes στο γυαλί.

Ένας από τους ανθρώπους που απόλαυσαν την «περιπέτεια» με το παλιό λεωφορείο ήταν ο κ. Βασίλης Παρασαμλής, ένας από τους βοηθούς της παραγωγής που δεν άφησε τη φωτογραφική μηχανή ούτε στιγμή από το χέρι του. Μετά το τέλος των γυρισμάτων, η επιστροφή ήταν απόλαυση και με ένα νέο σλόγκαν για συζήτηση: «Έχεις ΚΙΑ και δεν το ξέρεις»…

Μόνο μια μικρή στάση για συμπλήρωση καυσίμων χρειάστηκε η οποία συνδυάστηκε και με φωτογράφηση από διερχόμενους που είδαν έκπληκτοι «ένα τόσο παλιό λεωφορείο, σε τόσο καλή κατάσταση». Μετά γυρίσαμε αμέσως στη βάση μας. Θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα την κ. Κανελλάκη για την εξαιρετική συνεργασία αλλά και τον γενικό γραμματέα Μεταφορών κ. Χάρη Τσιόκα για τις διευκολύνσεις όσον αφορά στην προετοιμασία του γυρίσματος…

Όσοι ενδιαφέρονται να δουν (και να ξαναδούν) τη διαφήμιση, έχει αναρτηθεί τόσο στο YouTube, στο ιστολόγιο busoldtimers.blogspot.com, αλλά και στην ομάδα του “C&T” στο Facebook.
Περιμένουμε τα σχόλιά σας…

Το κείμενο δημοσιεύεται στο "Car&Truck" του Οκτωβρίου, στις σελίδες 74 - 77.

Δείτε σχετικά:

http://busoldtimers.blogspot.com/2010/09/blog-post.html / Γυρίσματα με το λεωφορείο... - Στιγμιότυπα από το διαφημιστικό.

http://busoldtimers.blogspot.com/2010/08/blog-post_20.html / Είναι "Βιαμάξ" ...και το ξέρεις! / Από την ολοκλήρωση των γυρισμάτων.

Ιστορικό λεωφορείο της «Βιαμάξ» συμπρωταγωνιστεί

σε διαφημιστική παραγωγή και καίει καρδιές

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: