Ἡ φωτογραφία πού βγῆκε
ἀπό ἀνάγκη κι ἔμεινε
στήν ἱστορία
Στίς ἀφετηρίες τῆς ὁδοῦ Ἐθνικῆς Ἀντιστάσεως
καί Ἱπποδαμείας, μπροστά στό βομβαρδισμένο (ἀπό τούς συμμάχους) ναό τῆς Ἁγίας
Τριάδος ἔκαναν τέρμα τά λεωφορεῖα πού ἔφευγαν πρός τόν Κορυδαλλό, τήν Ἁγία
Βαρβάρα καί τό Αἰγάλεω. Ὕστερα ἀπό χρόνια μεταφέρθηκαν μπροστά στά
ξηροκαρπάδικα μπροστά ἀπό τή «Σχολή τῶν Καλογραιῶν», τή «Ζάν Ντ' Ἀρκ». Στό ἴδιο σημεῖο βρίσκονταν καί οἱ ἀφετηρίες τῶν γραμμῶν «70 Ἀθῆναι -Πειραιεύς», δίπλα τό «123 Πειραιεύς - Ἅγιος Ἰωάννης Ρέντη» καί μαζί το «128 Πειραιεύς -Ἅγιοι Ἀνάργυροι».
Τό στιγμιότυπο πού βλέπουμε ἐδῶ προέρχεται ἀπό
τό καλοκαίρι τοῦ 1955. Στήν ἀφετηρία ἀριστερά ἐπιβίβαζε τό 102 τοῦ 5ου ΚΤΕΛ,
Bedford, στό ὁποῖο ἐργάζονταν ὁ εἰσπράκτορας Θ. Ζορμπᾶς (ἀριστερά) καί ὁ ὁδηγός
Κροκίδης (δεξιά).
Ὕστερα ἀπό χρόνια, ὅταν εἴχαμε ἀρχίσει νά
συλλέγουμε ἀρχειακό ὑλικό σχετικό μέ τά λεωφορεῖα, τό ἔμαθε ὁ μπαρμπα-Κροκίδης
κι ἔφερε στόν Βαγγέλη Λαζαρόπουλο ἕνα φάκελο μέ παλιές φωτογραφίες. Καθώς
καθόταν στό καφενεῖο τοῦ κῦρ Παντελῆ ἐπί τῆς Μεταμορφώσεως στήν Παλιά Κοκκινιά
διαβάζοντας ἐφημερίδα, τόν εἶδε νά γυρίζει ἀπό τό σχολεῖο.
«Ρέ μικρέ ἔλα ἐδῶ. Βρῆκα αὐτές τίς
φωτογραφίες. Δέν φαίνονται καλά τά λεωφορεῖα ἀλλά θέλεις νά τίς ἀντιγράψεις;», τοῦ εἶπε καί δέχθηκε, φυσικά, καταφατική ἀπάντηση.
Στάθηκε σ' αὐτή τή φωτογραφία καί χαμογέλασε. Τήν ἔβγαλε τυχαῖα, ἐπειδή περνοῦσε
ἕνας ὑπαίθριος φωτογράφος ὁ ὁποῖος ἔβγαζε «ἀναμνηστικά κοκόνια» στόν Τινάνειο Κῆπο,
μπροστά στή λαμαρίνα τοῦ πλοίου πού ἐξερράγη ἀπό τό βομβαρδισμό καί καρφώθηκε
σ' ἕνα πεῦκο.
Δέν ἔκλεινε μάτι ὅλη τή νύκτα
«Κῦρ εἰσπράκτορα νά σέ βγάλω μιά φωτογραφία
καί νά μήν κόψω εἰσιτήριο;»,
ἔκανε ὁ φωτογράφος στό Ζορμπᾶ κι ἐκεῖνος τοῦ εἶπε πώς δέν
γίνεται διότι ὁ προϊστάμενος ἔχει τίς μαῦρες του.
- -Ἔλα κῦρ ὁδηγέ, νά χαρεῖς τήν ὑγειά σου, δέν
βγῆκε τό μεροκάματο σήμερα. Κάνε μου τη χάρη καί θά σέ βγάλω ὅσες φωτογραφίες
θέλεις. Νά πάρω ἕνα καρβέλι ψωμί καί καμμιά τομάτα γιά τό σπίτι, ἀποκρίθηκε ὁ φωτογράφος.
- Ἄν δέν ἔβγαλες μεροκάματο, νά πᾶς μέ τά
πόδια. Τί θά πῶ ἄν μπεῖ ἐλεγκτής ἤ ὁ ἰδιοκτήτης. Ἄντε πήγαινε ἀπό δῶ πέρα, ἀπάντησε ὁ Κροκίδης.
Ὁ φωτογράφος ἔβαλε τά κλάμματα γιατί θά ἔσερνε
μαζί του τή φωτογραφική μηχανή του (πού ἦταν σάν μπαοῦλο) καί θά τρυποῦσαν τά
παπούτσια του ἄν ἀνέβαινε ἀπό τόν Πειραιᾶ μέχρι τό Περιβολάκι μέ τά πόδια.
«Στῆσε τή μηχανή σου μωρέ κακόμοιρε καί βγάλε
καί τούς δυό μας. Θά πληρώσω ἐγώ τό εἰσιτήριό σου, ἀλλά βγάλε μας καλή
φωτογραφία. Μήν στεναχωριέσαι, ὁ σωφέρ μας δέν εἶναι κακός. Εἶναι ἄϋπνος γιατί ἔχει
μωρό παιδί πού βγάζει δόντια στό σπίτι κι ἔχει τίς τσαντῆλες του», πετάχτηκε ὁ Ζορμπᾶς.
Κι ἔτσι τή βλέπουμε σήμερα
Καθῶς στήθηκαν στό φακό, τό εἰσπρακτοράκι
λέει στόν ὁδηγό: «Τί καμαρώνεις μωρέ σάν τόν Καραϊσκάκη; Χαμογέλα λίγο στόν ἄνθρωπο»
καί τόν πείραξε στό σαγόνι.
Τό κλίκ ὅμως εἶχε γίνει κι ἔμεινε στήν ἱστορία.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 1: Τό 5/102 ἦταν Bedford κατασκευῆς Λυῶν πού
κυκλοφόρησε στίς 7 Νοεμβρίου 1947 ὡς τόν Μάρτιο τοῦ 1958, ὁπότε ἀντικαταστάθηκε
ἀπό Volvo κατασκευῆς Ἠλιόπουλου.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 2: Τό μωρό πού ἄφηνε ἄϋπνο τόν πατέρα του εἶναι
ὁ Χριστόφορος Κροκίδης, ὁ ἐπιτυχημένος κιθαρίστας, ἐνορχηστρωτής καί
συνθέτῃς ἀρκετῶν τραγουδιῶν τοῦ Βασίλη Παπακωνσταντίνου, ἀλλά καί
συνεργάτης του (ἐπίσης Παλιοκοκκινιώτη) Γιώργου Νταλάρα. Ὁ Χριστόφορος ἔχει
δουλέψει ἀκόμα μέ τούς Μαρινέλλα, Μαρία Δημητριάδη, Δημήτρη Μητροπάνο,
Γιάννη Πάριο, Δημήτρη Μπάσῃ, Κώστα Μακεδόνα, Γιάννη Πλούταρχο καί ἄλλους.
Γιά τήν ἱστορία, γεννήθηκε στίς 7 Ἀπριλίου
1955.
Γιά δημοσιεύσεις μέ ἀναφορές στό 5ον ΚΤΕΛ
Κι
ἐδῶ, περισσότερες ἱστορίες γιά τόν παλιό
Πειραιᾶ!
Διαβάστε περισσότερα ἐδῶ:
