08/11/14

Scania B71 Σπαρταλιάν: Κόσμημα το 1958, λείψανο σήμερα…

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ – ΣΟΚ από τη Λευκάδα όπου αποσύρθηκε ένα ιστορικό λεωφορείο του Πειραιά 



Όταν πριν από μερικά χρόνια μου ζήτησαν να γράφω στο περιοδικό “Car & Truck” για το χόμπυ μου με τα παλιά ελληνικά λεωφορεία, ένας εξαιρετικός δημοσιογράφος για τον οποίο τρέφω απεριόριστη εκτίμηση, ο Δημήτρης Βάρος, μού είχε πει ότι ήθελε μικρές ανθρώπινες ιστορίες και αφηγήσεις από τους πρωταγωνιστές. 

Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να αναζητήσω στο άμεσο οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον μου και να ξανακούσω ιστορίες με τις οποίες μεγάλωσα. Μαμμάς, Κουκάς, Διοικητόπουλος, Πλαταράς, Ιωαννίδης και Αραπιάν ήταν μερικά από τα επίθετα παλιών λεωφορειούχων που ακούγονταν στις αφηγήσεις των μεγάλων. 

Όλοι έμεναν στην Παλιά Κοκκινιά, γνωρίζονταν καλά με τον παππού μου, τον Ευάγγελο Αργυράκη και τον κουνιάδο του, τον Κωνσταντίνο Τσουρή. Από τη δεκαετία του 1930 είχαν παίξει σημαντικό ρόλο για την συγκοινωνιακή οργάνωση σε γραμμές της Αθήνας και του Πειραιά. 

Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 είχα καταγράψει αφηγήσεις ηλικιωμένων που είχαν ασχοληθεί άμεσα ή έμμεσα με τις συγκοινωνίες. Είχα ζητήσει μάλιστα φωτογραφίες από όσους γνώριζα τα λεωφορεία τους και προσωπικές στιγμές τους. Ανέβαινα μέχρι το φωτογραφείο του Θοδωρή Σκορδίλη στην Παναγή Τσαλδάρη στη Νίκαια με το ποδήλατο, τις αντέγραφα και μετά τις επέστρεφα. 
Όταν αποσύρθηκε το 5/61
Πολλές απ’ αυτές τις φωτογραφίες χρησιμοποίησα τότε στο “Car & Truck” από το αρχείο μου, το οποίο άφησα ως παρακαταθήκη από καλή θέληση στην εκδότρια εταιρεία με σκοπό να αποπληρωθώ με τα ήδη δεδουλευμένα που μου χρωστούν από τον Απρίλιο του 2011. Τρία χρόνια μετά, όχι μόνο τα δεδουλευμένα δεν έχω δει αλλά ούτε και τις φωτογραφίες, η τύχη των οποίων αγνοείται σύμφωνα με τους ισχυρισμούς κάποιων που νομίζουν πως με πορδές βάφουν αυγά στον Τύπο. Τέλος πάντων, αυτά θα τα πούμε αναλυτικά σε άλλη στιγμή. 

Μια σειρά ιστορικών φωτογραφιών που κρατούσε σε ένα παμπάλαιο τσίγκινο κουτί από βουτήματα βουτύρου Παπαδοπούλου μου είχε δώσει η συγχωρεμένη πια Κατίνα Διοικητοπούλου, χήρα του αποκαλούμενου «Βαγγελόρδα», του Βαγγέλη Διοικητόπουλου που είχε το 61 του 5ου ΚΤΕΛ, ένα όμορφο Scania Vabis B71 57 με αμάξωμα Ταγκαλάκη. 

Το θυμόμουν αποσυρμένο επί της οδού Μεταμορφώσεως για εβδομάδες μέχρι που ο τότε γείτονας και μέγας καταστροφέας παλαιών λεωφορείων Κώστας Αντωνίου το πήγε οδηγώντας στο τελευταίο του δρομολόγιο, σε μια μάντρα του Ασπροπύργου.
Η ιστορία της φωτογραφίας
Δεν θυμάμαι σε ποια τάξη του δημοτικού πήγαινα. Θυμάμαι όμως ότι μαζί με τον αδελφό μου είχαμε πάει να πάρουμε τη «Μεσημβρινή», την «Απογευματινή» και γάλα «Δέλτα» σε πλαστικό μπουκάλι από το ψιλικατζίδικο του κυρ Παντελή στην οδό Βελισσαρίου. Γυρνώντας μπήκαμε στο Scania και δεν φύγαμε παρά μόνο όταν άρχισε να μας αναζητεί η μητέρα μας στο δρόμο. Γλυτώσαμε τις ξυλιές και πήραμε ως λάφυρα κάτι δεκάρες που χρησιμοποιούνταν σαν ροδέλες στο τραπεζάκι του εισπράκτορα. 

Ξαναγυρνώ στην ιστορία, η Κατίνα μού έδωσε εκτός από φωτογραφίες με το 5/61 και το αμαξοστάσιο του 5ου ΚΤΕΛ μια φωτογραφία με την παραλαβή τριών ολοκαίνουργιων Scania Vabis B71 57 με αμάξωμα Σπαρταλιάν. Εκεί απεικονίζεται ένα πανέμορφο λεωφορείο που εντοπίστηκε πρόσφατα στη Λευκάδα, σαν κουφάρι σε αργό ρέκβιεμ. 
Στο κυνήγι του Σπαρταλιάν
Είναι το 5/22, ένα από τα εικονιζόμενα λεωφορεία κάτω από τη σκιά της Ακρόπολης. 

Δείτε πώς το εντόπισαν τα «Λευκαδίτικα Νέα» στο κτήμα του «Μπάρμπα Αλέκου», στο Περιγιάλι. Ήδη ο Ευάγγελος Σολδάτος έχει αναλάβει το ρεπορτάζ για τη συνέχεια της έρευνας και ίσως τη διάσωσή του. 

Σχεδόν διαλυμένο αλλά χρήσιμο ως στατικό κομμάτι...

Με κλασσική διάταξη εσωτερικά και με δίφυλλες πόρτες,
από την αρχική φάση της "μεγάλης αντικατάστασης".

Ό,τι έχει απομείνει από το μπροστινό μέρος του λεωφορείου είναι τιμητικά η θέση του οδηγού και το τιμόνι.

Γυρισμένη η θέση, λες και περιμένει στην αφετηρία της Εθν. Αντιστάσεως για δρομολόγιο προς τη Νεάπολη...

Κλασσικό διάκτινο τιμόνι Scania Vabis B71 με ταινία από του Βουλάλα στην Παλ. Κοκκινιά.

Το τελευταίο απομεινάρι του Σπαρταλιάν, ακόμα και με δεκάρες στις βίδες αντί για ροδέλες...

Ξεθώριασε ακόμα και η ένδειξη: "Μισθωμένο Όχημα ΕΑΣ"...

Αφήνει τη φαντασία να καλπάσει πώς θα ήταν κανονικά, χωρίς τη λεηλασία...

Με την ένδειξη "ΧΩΡΙΣ ΕΙΣΠΡΑΚΤΟΡΑ" και τον αριθμό ανεμοθώρακα "22"...

Κανείς δεν μένει πια εδώ... Μόνο φαντάσματα από παλιά... 
Περισσότερες δημοσιεύσεις για
τον παλιό Πειραιά με ένα κλικ εδώ

Για δημοσιεύσεις με αναφορές στο 5ο ΚΤΕΛ
(του Πειραιά) 
που βρισκόταν στη Θηβών 50, πολλά κλικ εδώ. 

Διαβάστε ακόμα: 

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου





Translate