Στο επίκεντρο... του φακού

Φωτογραφικά στιγμιότυπα από μουσειακό λεωφορείο Volvo με αμάξωμα "Σαρακάκη" κατά τη διάρκεια κινηματογραφικής λήψης και δοκιμαστικού δρομολογίου στις αρχές Απριλίου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Χτυποκάρδια αναμνήσεων στο "843"

Άρθρο της Κατερίνας Γ. Μενεγάτου,

 Δημοσιογράφου

Μνήμες του παρελθόντος που έχουν αφήσει ανεξίτηλα σημάδια στο μυαλό και την καρδιά ξύπνησε στους κατοίκους του Πειραιά το «πράσινο» λεωφορείο που εκτέλεσε τιμήν ένεκεν δοκιμαστικό δρομολόγιο στη γραμμή «843 Πειραιάς – Πέραμα», το πρωί της Κυριακής 3 Απριλίου.

Το ιστορικό πράσινο «Volvo SB 756» ελληνικού αμαξώματος ιδιοκτησίας ΛΑΕΓΕ, Χ. και Β. Λαζαρόπουλου, οδηγό τον Σταύρο Τσαλτούμη και επιβάτες-φίλους του λεωφορείου προκάλεσε έκπληξη, απορία και θαυμασμό στους διαβάτες του κεντρικού δρόμου του λιμανιού του Πειραιά.

Τα βλέμματα των περισσότερων πρόδιδαν σκέψεις όπως, και όμως,το «πράσινο λεωφορείο» «ζεί» μετά τριάντα χρόνια! Το «843» ξανά στους δρόμους του Πειραιά… Σαν να μην πέρασε μια μέρα από το τελευταίο δρομολόγιο του!

Ιδιαίτερα φροντισμένο μηχανικά παραμένοντας στο εξωτερικό του περίβλημα ελάχιστα σημάδια του χρόνου να θέλουν επούλωση, διέσχισε τις λαϊκές συνοικίες της πόλης όπως, όταν ήταν σε υπηρεσία. Κάτοικοι των περιοχών που επί πολλά χρόνια αποτελούσε το μέσο μεταφοράς στους προορισμούς τους, το υποδέχτηκαν με συγκίνηση και ενθουσιασμό καθώς, με άνεση και χάρη έπαιρνε τις κλειστές στροφές και με μεγαλοπρέπεια κινούνταν στους μικρούς αλλά και στους μεγάλους δρόμους των συνοικιών του Πειραιά.

Οι θύμισες ξεχείλισαν από το μυαλό ανασύροντας συναισθήματα και εμπειρίες περασμένων εποχών . Πόσα ξημερώματα είχαν περάσει μέσα σε αυτό το λεωφορείο πηγαίνοντας στις δουλειές τους. Πόσα Σαββατόβραδα έτρεχαν για να προλάβουν το τελευταίο βραδινό δρομολόγιο για να επιστρέψουν στο σπίτι μετά από την έξοδο με φίλους…

Δεκάδες ραντεβού έκλειναν με το έτερο ήμισυ συγχρονισμένα με την ώρα αναχώρησης και άφιξης του δρομολογίου του «πράσινου»… Άπειρα καρδιοχτύπια αν θα τη-τον συναντούσαν στο συγκεκριμένο δρομολόγιο…

Δυσκολίες, στενοχώριες, ανεκπλήρωτους αλλά και εκπληρωμένους έρωτες, λύπες, χαρές , ελπίδες και όνειρα είχαν μεταφέρει με ετούτο το λεωφορείο. Ζωές ανθρώπων είχαν αφήσει τα ίχνη τους στον επιβατικό θάλαμο του. Ολόκληρες εποχές και γενιές διέγραψαν την πορεία τους στη ζωή μαζί του.



Σύνθεση - Δημιουργία: Παναγιώτης Τέντες



Για αρκετούς από αυτούς αποτέλεσε αιτία να ασχοληθούν με το επάγγελμα του οδηγού. Δεν ήταν λίγοι που το σταμάτησαν στην πορεία του για να μας το μαρτυρήσουν, άλλοι για να θυμηθούν όμορφες εμπειρίες ενός επαγγέλματος που έζησαν στο παρελθόν, οδηγοί της ΕΘΕΛ για να το καμαρώσουν και να φωτογραφηθούν με αυτό, καθώς αποτελεί κομμάτι της επαγγελματικής τους ιστορίας.

Εξίσου έντονη ήταν και η συγκίνηση που ένιωσαν οι θαυμαστές του λεωφορείου που ήταν επιβάτες σε αυτό το δρομολόγιο . Είχαν την ευκαιρία να νιώσουν μοναδικά γι’ αυτούς συναισθήματα που αναδύονται στο ταξίδι τους με λεωφορείο, να ζήσουν την ξεχωριστή ατμόσφαιρα εποχής που αποπνέει το συγκεκριμένο μοντέλο, να γνωρίσουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, να θυμηθούν τους λόγους που αγαπούν τα λεωφορεία και τα ακολουθούν πιστά στα δρομολόγια τους…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Το τριήμερο του... Volv-άκιου

Συγκίνηση, γέλιο και πρόσφατες αναμνήσεις χάρισε το ιστορικό λεωφορείο "Volvo SB 756" που κυκλοφόρησε το προηγούμενο τριήμερο για τις ανάγκες κινηματογραφικών γυρισμάτων εν όψει της νέας καλλιτεχνικής δουλειάς που ετοιμάζει η γνωστή τραγουδίστρια Σωτηρία Λεονάρδου. 

Το όχημα δέχθηκε τεχνικό έλεγχο, εργασίες συντήρησης και απολύμανσης ενώ πραγματοποίησε δύο τιμής ένεκεν δρομολόγια στο Πέραμα. Για τις ανάγκες του γυρίσματος κινήθηκε από τον Πειραιά στη Λυκόβρυση, τον Άγιο Στέφανο και τις Αφίδνες.

Παρακολουθήστε το σχετικό βίντεο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση

Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την εκτέλεση δοκιμαστικού δρομολογίου με μουσειακό λεωφορείο Volvo SB756. Νεώτερες πληροφορίες τις επόμενες ημέρες.

Προς το παρόν παρακολουθήστε το σχετικό βίντεο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Έτοιμο να γράψει χιλιόμετρα!

Στο τελικό στάδιο οδεύει το έργο γενικής επισκευής, συντήρησης και αποκατάστασης φθορών στο αμάξωμα και στο εσωτερικό αστικού μουσειακού λεωφορείου Volvo SB 756 με αμάξωμα Σαρακάκη.

Οσονούπω θα δοθούν λεπτομέρειες για την οργάνωση δοκιμαστικού δρομολογίου στο οποίο θα μπορούσε να συμμετέχει περιορισμένος αριθμός επιβατών. Μελετάται το ενδεχόμενο εκτέλεσης της διαδρομής «843 Πειραιάς – Πέραμα» ή «040 Πειραιάς – Σύνταγμα» κάποιο από τα ερχόμενα κυριακάτικα πρωϊνά.

Το αμάξωμα και το εσωτερικό του λεωφορείου είναι σε εξαιρετική κατάσταση ενώ προγραμματίζονται εργασίες προληπτικής συντήρησης στα πλευρικά μέρη και την οροφή. Περισσότερες λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν σύντομα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Δρομολόγιο στο χρόνο

Ένα νέο βίντεο με στιγμιότυπα από την προετοιμασία και την κίνηση ιστορικού λεωφορείου Mercedes Benz O322 των αδελφών Χ. & Β. Λαζαρόπουλου παρουσιάζει σήμερα το ιστολόγιο busoldtimers.

Παρακολουθήστε το και στείλτε μας τις παρατηρήσεις ή τα σχόλιά σας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Δοκιμαστικό δρομολόγιο εν όψει…

Την πραγματοποίηση του καθιερωμένου δοκιμαστικού δρομολογίου στην αρχή της νέας χρονιάς με μουσειακό λεωφορείο προγραμματίζουν οι αδελφοί Χάρης και Βαγγέλης Λαζαρόπουλος.

Ύστερα από απαίτηση πολλών φίλων του ιστολογίου θα εκτελεσθεί μουσειακό δρομολόγιο με επισκευασμένο μουσειακό λεωφορείο Volvo SB756 με αμάξωμα Σαρακάκη. Εξετάζονται δύο εναλλακτικές διαδρομές δοκιμής.

Λεπτομέρειες θα δημοσιευθούν τις επόμενες ημέρες.

Αναρτούμε φωτογραφίες από πρόσφατη δοκιμή.

Δείτε σχετικά:
http://busoldtimers.blogspot.com/2010/12/blog-post.html / Στιγμές μιας μεγάλης διοργάνωσης
http://busoldtimers.blogspot.com/2010/10/blog-post_05.html / Ένα "πράσινο" σε... "ΔΟΚΙΜΗ"

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Λεωφορείο - πρωταγωνιστής

Αποκλειστικά πλάνα από ερασιτεχνική λήψη

Παρακολουθήστε έξι σκηνές "παρασκηνίου" από τα γυρίσματα διαφήμισης με παλιό αστικό λεωφορείο Mercedes Benz O322 της «Βιαμάξ». Τα αποκλειστικά στιγμιότυπα παρουσιάζονται με μορφή ταινίας μικρού μήκους σε ασπρόμαυρο φιλμ.

Αναμένουμε τις παρατηρήσεις και τα σχόλιά σας. Η ταινία έχει καταχωρηθεί και στο κανάλι “LAEGE01” στο “You Tube”.

Οδηγός: Σταύρος Τσαλτούμης

Φιλική συμμετοχή: Βασίλης Παρασαμλής, Νίκος Τσεγκέλης και οι συντελεστές του σπότ.

Φωτογραφία: Γιώργος Διαμαντάκης

Τεχνική υποστήριξη: Χρήστος Σαλεμής

Διεύθυνση παραγωγής: Χ.Κ. Λαζαρόπουλος

Παραγωγή: busoldtimers.blogspot.com,

Υποστήριξη επικοινωνίας: paliakokkinia.blogspot.com

Six backstage snapshots from a greek commercial filming with an old Mercedes-Benz O322 urban bus made by Biamax. Enjoy it!

Looking forward for your comments.

Passen Sie ausschließlich Video mit sechs Bühne hinter dem Vorhangschnappschüssen von einer griechischen Handelsschmierfilmbildung mit einem alten städtischen Bus Mercedes-Benz-O322 auf, der von Biamax hergestellt wird. Haben Sie Spaß!

Warteanmerkungen.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Φωτογραφίζοντας έναν θρύλο

Ο χρόνος σταμάτησε την ημέρα που έκανε το τελευταίο δρομολόγιο για τη "Νέα Χαλκηδώνα"... Κι όμως αυτό το Mercedes περισώθηκε από βέβαιο θάνατο και τώρα περιμένει το φιλί της ζωής για να ξαναβγεί στους δρόμους. Το θρυλικό Ο315 είναι εδώ.

Το κλασσικό σήμα στα πλευρά των λεωφορείων,
στο τέλος της ζωής τους: "Μισθωμένο όχημα ΕΑΣ"...

Κι όμως αυτός ο Γερμανός είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει. Ύστερα από την εξαέρωση και δυό δυνατές γκαζιές, η καρδιά του Mercedes Benz O315 της Βιαμάξ άρχισε να χτυπά και πάλι. Το βλέμμα του οδηγού μέσα από τον καθρέφτη, αρκεί...

Οι φωτογραφίες και τα κείμενα αποτελούν

ΕΙΔΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ με το περιοδικό "Car and Truck".

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Στιγμές μιας μεγάλης διοργάνωσης

Οι κοπέλες του περιπτέρου "Ταξιδιώτες στο χρόνο" ενημέρωναν για την προσπάθεια ίδρυσης του Εθνικού Μουσείου Μεταφορών στο παλαιό εργοστάσιο του ΟΣΕ στη Λεύκα της Παλιάς Κοκκινιάς, με τη λογική της αθηναϊκής "Τεχνόπολης".

Ένας χρόνος πέρασε από την έκθεση “Logistics - Αποθήκη - Μεταφορές ” όπου παρουσιάστηκαν ανακατασκευασμένα παλιά λεωφορεία με ελληνικό αμάξωμα από το περιοδικό “Car & Truck” σε συνεργασία με τους Χάρη και Βαγγέλη Λαζαρόπουλο, τον Όμιλο Σαρακάκη και τη ΦΙΛΠΑ.

Μέσα στις επόμενες εβδομάδες σε συνεργασία με τη ΦΙΛΠΑ, άλλο ένα ανακατασκευασμένο λεωφορείο ελληνικής κατασκευής θα κυκλοφορήσει στους δρόμους της Αθήνας.

Οι φωτογραφίες που ακολουθούν έγιναν για λογαριασμό της “Southern Maritime” και παραχωρήθηκαν από τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας κ. Κ. Τσουβαλά.

Τρεις χαρακτηριστικοί τύποι αστικών λεωφορείων Volvo / Σαρακάκη.

Ανακατασκευασμένο λεωφορείο αστικό Volvo SB765 / Σαρακάκη.

Δείτε σχετικά:

http://busoldtimers.blogspot.com/2009/11/blog-post.html / Στο παλιό εργοστάσιο του ΟΣΕ το Εθνικό Μουσείο Μεταφορών.

http://busoldtimers.blogspot.com/2010/02/blog-post.html / Διαδρομές στο χρόνο...

http://busoldtimers.blogspot.com/2010/02/blog-post_22.html / Η επιστροφή του Βίκινγκ

http://busoldtimers.blogspot.com/2010/03/blog-post.html / Τι σημαίνει η ίδρυση του Μουσείου Μεταφορών στην Παλιά Κοκκινιά.

http://busoldtimers.blogspot.com/2010/05/blog-post.html / Σε γαλλικό ντοκυμανταίρ τα μουσειακά λεωφορεία. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Αναμνήσεις από τα λεωφορεία...

Άρθρο της Κατερίνας Μενεγάτου

Τα λεωφορεία της δεκαετίας του '70 επιβλητικά στη γραμμή σχεδιασμού τους, έδιναν την αίσθηση του μέσου της γρήγορης και ασφαλούς μεταφοράς επιβατών, αλλά και του χώρου που η επικοινωνία μεταξύ των επιβαινόντων είχε τη δική της ιδιαίτερη σημασία για την εποχή εκείνη.

Ο αριθμός των μέσων μεταφοράς που υπάρχει σήμερα, δεν υπήρχε, και η πληροφόρηση των πολιτών για θέματα που άπτονταν τους χώρους της πολιτικής, της οικονομίας και της κοινωνίας ήταν περιορισμένη, κυρίως στην περιφέρεια που ήταν υποβαθμισμένη σε παρεχόμενες υπηρεσίες σε σχέση με τις μεγαλουπόλεις. Έτσι το λεωφορείο στις αστικές και περισσότερο μη αστικές περιοχές εκτός από μέσο μεταφοράς αποτελούσε και μια ευκαιρία για ενημέρωση επί παντός επιστητού θέματος της εποχής εκείνης.

Τις περισσότερες φορές οι κουβέντες μεταξύ των επιβατών ξεκινούσαν από σχόλια για τις διαθέσεις του καιρού για να ακολουθήσει η ανάλυση και η κριτική για τα σημαίνοντα πολιτικοοικονομικά και κοινωνικά γεγονότα, χωρίς, να παραβλέπονται εξειδικευμένα θέματα που αφορούσαν ιατρικές έρευνες για την αντιμετώπιση σοβαρών ασθενειών αλλά, και τις ανακαλύψεις στο διάστημα.

Παράλληλα ήταν “τόπος” γνωριμίας άγνωστων μεταξύ τους ανθρώπων που ανακάλυπταν ότι μπορούσαν να μοιράζονται σκέψεις και απόψεις που κάλυπταν ευρεία γκάμα ενδιαφερόντων και θεμάτων από την καθημερινότητα και την πολιτική μέχρι τα αποτελέσματα ερευνών του διαστήματος!

Δεν έλειπαν βέβαια και αυτοί που αντιλαμβάνονταν τη διαδρομή προς τον προορισμό τους με λεωφορείο ως ευκαιρία να συλλέγουν κάθε είδους πληροφορία για την ιδιωτική ζωή γνωστών και αγνώστων συμπολιτών και μη. Το γνωστό σε όλους μας σήμερα κους – κους που στις δεκαετίες του ‘60, ‘70, ‘80 ασκούνταν μετά μανίας στους πολυπληθείς εσωτερικούς χώρους των λεωφορείων.

Τα δεδομένα αυτά, δεν θα μπορούσαν να μην προκαλέσουν το ενδιαφέρον μου, όταν μάλιστα διέθετα τον βασικό κρίκο σύνδεσης με το περιβάλλον αυτό, που δεν ήταν άλλος από τον πατέρα μου, ο οποίος ήταν αυτοκινητιστής στο ΚΤΕΛ.

Η χειμερινή περίοδος ήταν μία από τις πιο αγχώδεις περιόδους της μάνας μου, καθώς οι χειμώνες στο νησί ήταν βαριοί και φοβόταν μήπως της κρυώσω ή κολλήσω κάποιο μικρόβιο στο μικρό και συνωστισμένο από επιβάτες χώρο του λεωφορείου.

Μάταια προσπαθούσε εφευρίσκοντας διάφορα τεχνάσματα κάθε φορά, πότε απενεργοποιώντας το ξυπνητήρι στον πρώτο-δεύτερο χτύπο, πότε περπατώντας με τα δάχτυλα των ποδιών και σιγοψιθυρίζοντας με τον πατέρα μου για να μην υπάρχει θόρυβος, πότε με γκρίνια και παρακάλια να με εμποδίσει από το επικίνδυνο – κατ’ εκείνη – διάβημα για την υγεία μου, να ακολουθώ τον πατέρα μου και στις πιο άγριες καιρικές συνθήκες με το 32άρι DODGE. O πατέρας μου θεωρούσε υπερβολικούς τους φόβους της μάνας μου και καμάρωνε με τα καμώματα μου. Το γεγονός αυτό, μου έδινε θάρρος να αντιπαρέρχομαι τις πρωινές επεισοδιακές καταστάσεις με τη μάνα μου – όταν γκρίνιαζε και μου πιπίλιζε το μυαλό -, αλλά και περισσή χαρά γιατί αυτό που ικανοποιούσε εμένα συγχρόνως έδινε χαρά στον πατέρα μου.

Σε ηλικία 4 ετών ανακάλυψα ότι η ζωή είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα, αφού μπορούσα σχεδόν κάθε μέρα να κάνω διαφορετικές διαδρομές με το πούλμαν, να γνωρίζω ανθρώπους και τοπία. Να βλέπω τα σύννεφα τον ήλιο τη θάλασσα μέσα από το παρμπρίζ ενός λεωφορείου. Τη βροχή, τον κεραυνό και το χιόνι που άπειρες φορές επιχειρούσαν να ακινητοποιήσουν το λεωφορείο, μα δεν το κατόρθωναν, καθώς αυτό αποδεικνυόταν δυνατότερο.

Τα 5 μου χρόνια δεν κατάλαβα πως πέρασαν! Είχα γνωρίσει τα περισσότερα μέρη του νησιού μου, χαρακτήρες επιβατών και συναδέλφων του πατέρα μου, οι οποίοι μου μάθαιναν καινούργια πράγματα για τη ζωή που ρουφούσα σαν το σφουγγάρι και συνεχώς ενδιαφερόμουν να μάθω περισσότερα. Οι αντιδράσεις της μάνας μου στο ζήτημα της επιμονής μου να ακολουθώ σχεδόν καθημερινά αξημέρωτα, τον πατέρα μου στη δουλειά του, είχαν καμφθεί, αφού κόρη και πατέρας είχαν συνάψει “ιερά συμμαχία”. Έτσι, χωρίς κανένα εμπόδιο, απολάμβανα το ταξίδι μου στη ζωή και ένιωθα να είμαι το πιο ευτυχισμένο παιδάκι του κόσμου.

Η ηλικία των 6 ετών έμελλε να είναι τραυματική! Δεν μπορούσα να δεχτώ την ιδέα ότι για χάρη του σχολείου έπρεπε να αποχωριστώ τον πατέρα μου και τον “κόσμο του λεωφορείου” που μου είχαν προσφέρει όμορφες εμπειρίες μαθαίνοντας μου καθημερινά καινούργια πράγματα. Το σχολείο στην πρώτη δημοτικού είχε γίνει καταναγκαστικό έργο. Τα πρωινά πήγαινα στο σχολείο κακόκεφη νιώθοντας έντονο σφίξιμο στο στομάχι. Επόμενο στάδιο ήταν η μη πρόσληψη ικανής ποσότητας τροφής να προσφέρει τα απαραίτητα για την ηλικία μου συστατικά. Στην ουσία υποσιτιζόμουν, ενώ για μελέτη ούτε λόγος. Ακόμα θυμάμαι την απόγνωση στο βλέμμα και τη φωνή της μάνας μου, όταν παρά τις προσπάθειες που κατέβαλε αρνιόμουν να διαβάσω τα μαθήματα μου.

- Άνθρωπος αγράμματος ξύλο απελέκητο, έτσι θέλεις να γίνεις; Μου έλεγε, έτοιμη να εκραγεί από θυμό με τον εαυτό της, που δεν κατάφερνε να με πείσει.

Ο επόμενος χρόνος αντάμειψε τις προσπάθειες της, καθώς έκανα κλίση 180 μοιρών, όσον αφορά τη στάση μου απέναντι στο σχολείο, στάση που διατήρησα στα επόμενα χρόνια της εκπαίδευσης μου. Καταλύτης της αλλαγής αυτής υπήρξε εκτός από τη φιλομάθεια μου, η δυνατή φιλία που ανέπτυξα με την συμμαθήτρια μου Μαρία και διατηρούμε μέχρι σήμερα, καθώς και η συναναστροφή μου με άλλα παιδιά στο σχολείο, συνθήκες που μου αποκάλυπταν και άλλες όμορφες πτυχές της ζωής, όπως συζητήσεις, παιχνίδια, πειράγματα. Από 7 έως 18 ετών ανελλιπώς τους μήνες των σχολικών διακοπών ταξίδευα με το λεωφορείο του πατέρα μου, αναλαμβάνοντας, το ρόλο του εισπράκτορα, καθώς και μέρος από τη συντήρηση και καθαριότητα του πούλμαν.

Από τις στιγμές που έχουν μείνει χαραγμένες στη μνήμη μου είναι εκείνες που πάρκαρε ο πατέρας μου έξω από το σπίτι μας, το νέο μοντέλο της μερσεντές το mercedes 0 302.

Ήταν το πρώτο 50άρι, 50 θέσεων δηλαδή, που ήρθε στο ΚΤΕΛ Κεφαλονιάς. «Μεγάλο» το αποκαλούσαν για να το ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα «μικρά» που ήταν τα 32 θέσεων και τα έλεγαν 32άρια. Κομψοτέχνημα σε παρουσία σε σχέση με αντίστοιχα άλλων εταιρειών και κυρίως, το πλέον αξιόπιστο την εποχή εκείνη. Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη. Η ομορφιά που εξέπεμπε σε συνδυασμό με το γεγονός της πρωτοπορίας με έκαναν ακόμη πιο υπερήφανη για τον πατέρα μου και το συγκεκριμένο είδος μαζικής μεταφοράς!

Ένα από τα πρώτα στοιχεία που μου έκαναν εντύπωση ήταν οι μπροστινές ρόδες που κατελάμβαναν θέση στο χώρο των έμπροσθεν επιβατών και όχι στη θέση του οδηγού και του συνοδηγού που είχαν τα παλαιότερα 32άρια. Οι πόρτες δεν άνοιγαν χειροκίνητα, αλλά αυτόματα, ενώ η μηχανή βρισκόταν στο πίσω μέρος και όχι στο μπροστινό, εσωτερικά του χώρου στο σημείο μεταξύ οδηγού συνοδηγού, όπως συνήθιζαν οι εταιρείες πούλμαν στα 32άρια. Πραγματικά, ήταν μια επανάσταση σε όλα τα σημεία που αφορούσαν τα λεωφορεία αρχές του 1980.

Τα ταξίδια μου εκείνη την εποχή επεκτείνονταν και σε περιοχές εκτός του νησιού. Ο κόσμος άλλαζε για μένα, αλλά και για όσους συνταξιδεύαμε σε τόπους εντός αλλά και εκτός νησιού. Διαφορετική εποχή από εκείνη των παιδικών μου χρόνων.

Το πολιτικοοικονομικό μοντέλο τις δεκαετίες του 1980 και 1990 άλλαξε τις συνθήκες ζωής. Η άνοδος του βιοτικού επιπέδου καλυτέρευσε τις συνθήκες ζωής των ανθρώπων, οι οποίοι, πλέον στρέφονταν σχεδόν με εμμονή στην ικανοποίηση όλο και περισσότερων υλικών αναγκών. Η τάση αυτή είχε ως αποτέλεσμα να αναχθεί το κυνήγι του χρήματος σε πρώτιστο μέλημα.

Οι περισσότεροι άνθρωποι άρχιζαν να γίνονται ατομιστές, να κλείνονται συχνά στον εαυτό τους, να έχουν λιγότερη διάθεση να συζητήσουν και να μοιραστούν εμπειρίες προβλήματα και προβληματισμούς με φίλους ή γνωστούς.

“Πώς αποξενώθηκαν οι άνθρωποι στις μέρες μας, ζουν μόνο για το χρήμα και τις χαρές του!
Σχολίαζαν οι μεγαλύτερες γενιές επιβατών με αίσθημα πικρίας, αλλά και αυτοϊκανοποίησης καθώς, θεωρούσαν τους εαυτούς τους, περισσότερο τυχερούς που έζησαν σε εποχές ανθρώπινης αλληλεγγύης. Οι ηθικές αρχές και αξίες όσο περνούσε ο καιρός δεν έπαιζαν σημαντικό ρόλο όπως σε προηγούμενα χρόνια. Το όραμα πλέον ήταν η συγκέντρωση περισσότερου χρήματος και εξουσίας.

Άνθρωποι χωρίς προσόντα αλλά, διαθέτοντας ευελιξία στις κινήσεις τους εισχωρούσαν σε μηχανισμούς πολιτικών κομμάτων και αποκόμιζαν κέρδη σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Ήταν τα πρότυπα της κοινωνίας εκείνης της εποχής για ανέλιξη σε όλους τους τομείς της ζωής. Υπήρχαν βέβαια και οι φωτεινές εξαιρέσεις νέων ανθρώπων που παρέμεναν πιστοί σε αρχές και ιδανικά αναζητούσαν ευκαιρίες για μόρφωση, εκπαιδευτική κατάρτιση, προκειμένου να εξασκήσουν επαγγέλματα που τους άρεσαν χωρίς να τους ενδιαφέρουν υψηλές οικονομικές απολαβές και συμμετοχή σε κέντρα εξουσιών.

- Ο εγγονός μου εισήχθη στο πανεπιστήμιο από τους πρώτους, βέβαια, τα χρήματα που θα παίρνει είναι λίγα, έτσι είναι όμως με τους γραμματιζούμενους σε αυτή τη χώρα δεν βγάζουν ποτέ πολλά χρήματα, είπε με ανάμεικτα αισθήματα υπερηφάνειας και απογοήτευσης ένα πρωινό στο πούλμαν ένας γεράκος που είχε ζήσει σε δύσκολες εποχές. Και συνέχισε μονολογώντας:

- Τις περιουσίες σε αυτό τον τόπο τις αποκτούν αυτοί που ανακατεύονται με βρωμοδουλειές.

- Οπως και να είναι παππού, από τη γνώση ποτέ κανένας δεν έχασε…, είπε με νόημα ο 45χρονος επιβάτης που καθόταν δίπλα του. Ο οποίος αν και δεν ανήκε στους υψηλόμισθους σε εξασφαλισμένες θέσεις κλειδιά, ένιωθε να ανήκει στους κερδισμένους της ζωής. Οι σπουδές και οι γνώσεις του, τον είχαν προφυλάξει από “περίεργες” ατραπούς και η καλή φήμη που συνόδευε το όνομα του, τον έκαναν ιδιαιτέρως αγαπητό στη μικρή κοινωνία που ζούσε.

Από τότε μέχρι σήμερα έχουν περάσει είκοσι και… πλέον χρόνια. Η επαφή μου με τον “κόσμο” του λεωφορείου με έμαθε πολλά και με δίδαξε ακόμη περισσότερα για τους ανθρώπους τα συναισθήματα και τον τρόπο σκέψης τους. Μπορεί να μην ασχολήθηκα επαγγελματικά με το λεωφορείο, αλλά όσα “μύρισα” στην επαφή με τους ανθρώπους στη διάρκεια των εκατοντάδων χιλιάδων δρομολογίων, επηρέασαν αναμφίβολα το χαρακτήρα και τις επιλογές μου στη ζωή.

Το λεωφορείο αποτελεί και σήμερα το αγαπημένο μου μέσο μεταφοράς. Όποτε χρειάζεται να ταξιδέψω είναι περισσή η χαρά μου που θα βρεθώ στο θάλαμο των επιβατών, θα μυρίσω τον “αέρα” του και θα βυθιστώ στο κάθισμα ενθυμούμενη, όλα εκείνα που με γοήτευσαν, στην παιδική και εφηβική μου ηλικία, με προβλημάτισαν και προκάλεσαν έντονα το ενδιαφέρον μου, διευρύνοντας τους ορίζοντες μου στη ζωή.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Οδηγέ! Στάση, παρακαλώ!

Νοσταλγικά ταξίδια και παγνίδια του φακού
 με πρωταγωνιστές τα παλιά ελληνικά λεωφορεία...

Γράφει ο κ. Παναγιώτης Τέντες,

επαγγελματίας φωτογράφος

Δεν ξέρω πώς ακριβώς εξηγείται το ενδιαφέρον μου για παρατημένα λεωφορεία σαν φωτογράφος.



Παλιά λεωφορεία "Leyland" της ΑΣΠΑ.



Μια απλή εξήγηση είναι πως μεγάλωσα σε επαρχιακή πόλη χωρίς να έχουμε αυτοκίνητο στην οικογένεια.

Με φέρνω στο νου πιτσιρίκι να περιμένω με την μάνα μου το λεωφορείο για να πάμε στο κέντρο της πόλης. Αυτή η μετάβαση είχε πάντοτε ενδιαφέρων για μένα.

Μικρός όπως ήμουν, μάλλον εντυπωσιαζόμουν από το μέγεθος του οχήματος.

Θυμάμαι ακόμη το μπλε όχημα με τον αριθμό 1 στην κορυφή του, να έρχεται νωχελικά προς το μέρος μας και να σταματά. Ανοίγοντας τις πόρτες του με ένα θόρυβο που ακόμη αντηχεί στ΄ αυτιά μου.

Μεγάλος πια όταν τα συναντώ παρατημένα, έχοντας εκτελέσει το καθήκον τους στο ακέραιο.

Αισθάνομαι πως πρέπει να αποτυπώσω κάτι από την ιστορία που διηγούνται, ακόμη και τώρα στη μοναξιά τους. Νομίζω πως είναι κομμάτι ιστορίας για όλους εμάς που τα «προλάβαμε».

Και δεν σας κρύβω πως προς στιγμήν ξαναγίνομαι μικρός, και ξαναβλέπω το όχημα πιστό στο δρομολόγιο κι εμένα μέσα να χαζεύω τον οδηγό.

Είναι σαν να ξαναζώ μέσα τους τα παιδικά μου χρόνια κι αυτό με ευχαριστεί και ίσως και ‘κείνα ευχαριστιούνται λίγο αυτές τις επισκέψεις, ποιος ξέρει;

Ο κ. Π. Τέντες είναι επαγγελματίας φωτογράφος. Με την άδεια του αναδημοσιεύουμε μερικές από τις φωτογραφίες του… Σε ένα από τα επόμενα τεύχη του περιοδικού “Car & Truck” θα φιλοξενηθεί συνέντευξη του κ. Τέντε κι άλλα δείγματα από το πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Μια σουηδέζα στους δρόμους...

Το σημαντικό έργο πλήρους ανακατασκευής ενός ιστορικού λεωφορείου υπερ-μείζονος τύπου, Scania Vabis BF 76 με αμάξωμα Ρεντούμη, το οποίο κυκλοφόρησε στην Αθήνα με αριθμό ανεμοθώρακα 23 του 6ου ΚΤΕΛ ως το 1986. Από τότε ως το 1994 εξυπηρέτησε επίσης τις αστικές συγκοινωνίες του Αγρινίου.

Αγοράσθηκε το φθινόπωρο του 1996 από τους αδελφούς Χάρη και Βαγγέλη Λαζαρόπουλο και αποτελεί το δεύτερο μουσειακό κομμάτι της συλλογής τους. Ανακατασκευάσθηκε πλήρως το αμάξωμα του λεωφορείου στα αρχικά σχέδια κι έγινε ολική ανακατασκευή του κινητήρα Scania Vabis D11 του οχήματος.

Σε πολύ σύντομο διάστημα, αυτό το όμορφο λεωφορείο θα βρεθεί ξανά στους δρόμους για δρομολόγια νοσταλγίας…

Δείτε σχετικά:

http://busoldtimers.blogspot.com/2010/01/blog-post.html / Πυρετώδης ετοιμασία

http://busoldtimers.blogspot.com/2009/09/blog-post.html

 / Σε τελική ευθεία για επανακυκλοφορία

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Με… λιονταρίσια καρδιά

Σε νέες εγκαταστάσεις της ΛΑΕΓΕ μεταφέρθηκε το ιστορικό λεωφορείο Mercedes Benz Ο 315 «Βιαμάξ». Το πρώην 97 του 3ου ΚΤΕΛ μεταφέρθηκε πριν από μερικές ημέρες σε ειδικό χώρο όπου θα παραμείνει για μερικούς μήνες, έσω ότου προχωρήσουν οι διαδικασίες ανακατασκευής του σύμφωνα με τα αυθεντικά σχέδια της «Βιαμάξ».

Αυτό το πανέμορφο λεωφορείο βρισκόταν εγκαταλελειμμένο επί σειρά ετών στα Μέγαρα. Ύστερα από επισκευή μικρής κλίμακας στον κινητήρα, μπορεί πλέον και λειτουργεί κανονικά με ρυθμισμένα μπεκ και καινούργια φίλτρα.

Παρά το ταλαιπωρημένο αμάξωμά του, το Μερσεντές αποδεικνύει την υψηλή κατασκευαστική κλάση του και αναμένεται να γίνει ένα από τα πιο αξιόμαχα ιστορικά λεωφορεία της συλλογής των αδελφών Χ. & Β. Λαζαρόπουλου.

Παραθέτουμε φωτογραφίες που τράβηξε η κ. Μάρω Στρατή από τη μεταφορά του λεωφορείου:

Άποψη μπροστά στην όμορφη "μούρη" του ΜΒ Ο 315.

Αν ήταν σε καλύτερη κατάσταση, θα μπορούσε να εκτελέσει το δρομολόγιο "703".

Άποψη από το οπίσθιο μέρος του λεωφορείου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Εκλάπη λεωφορείο μέσα από το ΚΤΕΛ !!!

Όταν κάποιοι κλέβουν ένα ολόκληρο λεωφορείο μέσα από τον χώρο στάθμευσης των ΚΤΕΛ, και συγκεκριμένα του ΚΤΕΛ Κατερίνης -χωρίς κανείς να τους πάρει είδηση- τότε σίγουρα η διαφθορά, η τεμπελιά και η αναποτελεσματικότητα στις υπηρεσίες μαρτυρά το μέγεθος της πραγματικής χρεοκοπίας και της σήψης που ταλανίζει την ελληνική κοινωνία.

Αυτό είναι το λεωφορείο που εκλάπη.
Ήταν το "44" του ΚΤΕΛ Κατερίνης, ένα Mercedes
με αμάξωμα "Tourismo".  

Το περιστατικό συνέβη στον προαύλιο χώρο όπου σταθμεύουν τα λεωφορεία του υπεραστικού ΚΤΕΛ στην Κατερίνη, το βράδυ της Παρασκευής.

Ο δράστης ή οι δράστες προσπάθησαν αρχικά να διαρρήξουν ένα λεωφορείο στο οποίο βρέθηκαν ίχνη, αλλά δεν τα κατάφεραν. Η δεύτερη απόπειρά τους, όμως, ήταν επιτυχημένη…

Μπήκαν σε ένα λεωφορείο, το έβαλαν μπροστά και εξαφανίστηκαν προς άγνωστη κατεύθυνση!

Τα ξημερώματα του Σαββάτου, όταν ο οδηγός του λεωφορείου πήγε να το πάρει για να ξεκινήσει το δρομολόγιό του, τα έχασε όταν διαπίστωσε ότι είχε κάνει «φτερά»!

Η Αστυνομία ειδοποιήθηκε αμέσως και, από την έρευνα που διεξάγη διαπίστωσε ότι το λεωφορείο πέρασε από τα διόδια των Μαλγάρων αστυνομία στις 20.41’ το βράδυ της Παρασκευής, σύμφωνα με την καταγραφή του ΤΕΟ pass…

Από τότε, όμως, τα ίχνη του λεωφορείου έχουν χαθεί. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες πάντως, οι κινήσεις των δραστών έχουν καταγραφεί από κάμερα ασφαλείας ιδιωτικής επιχείρησης που βρίσκεται κοντά στο χώρο στάθμευσης των υπεραστικών λεωφορείων.

Παρακαλούμε όποιος δει το συγκεκριμένο ή έχει κάποια πληροφορία να επικοινωνήσει με την Ασφάλεια Κατερίνης ή τον ιδιοκτήτη: c_nanouris@gmail.com ή να αποστείλει μήνυμα στους διαχειριστές του ιστολογίου.

Χρήσιμα στοιχεία για το λεωφορείο:

Αριθμός πλαισίου: NMB61335813234992

Έτος κατασκευής: 2003

Αριθμός κινητήρος: ΟΜ457ΛΑ11166

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Συν-ταξιδιώτες στο χρόνο

Του Χ.Κ. Λαζαρόπουλου

Άλλοι δύο νέοι διαδικτυακοί φίλοι και υποστηρικτές της προσπάθειάς μας για τη διατήρηση και επισκευή παλαιών λεωφορείων με ελληνικό αμάξωμα και σχεδιασμό προστέθηκε από χθες. Πρόκειται για τη «Λέσχη Φίλων - Μικρός Σερίφης» και το προσωπικό ιστολόγιο του κ. Αγαθοκλή Αγαθοκλίδη.

Στο όμορφο δημοσίευμα που αναρτήθηκε ταυτοχρόνως αναφέρονται τα ακόλουθα:

«Εξαφανίζονται από τους δρόμους εν μια νυκτί! Και από τότε δεν τα ξαναβλέπουμε παρά μόνο σε τίποτα παλιές φωτογραφίες...

Ο λόγος, για τα αστικά λεωφορεία των μεγάλων ελληνικών πόλεων που όταν αποσύρονται, όλοι χαιρόμαστε γιατί αντικαθίστανται με καινούρια, νεότερης τεχνολογίας, πιο άνετα και πιο γρήγορα. Όμως, τι γίνονται οι παλιοί στόλοι των οχημάτων αυτών; Πού καταλήγουν τα λεωφορεία που εκμεταλλευτήκαμε ως πολίτες και ταξιδιώτες, χωρίς να τους δίνουμε καμία ιδιαίτερη σημασία;

Σε άλλες χώρες, τουλάχιστον ένα δείγμα από τον κάθε τύπο λεωφορείου που αποσύρεται, καταλήγει σε κάποιο μουσείο. Στην χώρα μας, δυστυχώς τα έχουμε ξαναπεί, δίναμε πάντα μικρή προσοχή σε κάτι τέτοια…

Να, όμως, που βρέθηκαν κι εδώ κάποιοι άνθρωποι, με πολύ αγάπη και μεράκι (απαραίτητα και τα δύο σε έναν συλλέκτη), να μας αποδείξουν πως τα παλιά λεωφορεία και ζουν και κυκλοφορούν!

Μιλάμε για τους αδελφούς Χάρη και Βαγγέλη Λαζαρόπουλο, που έχουν τάξει τους εαυτούς τους στο έργο της ανακατασκευής και κυκλοφορίας παλαιών λεωφορείων!

Μετά από πολλή προσωπική δουλειά και κούραση, βλέπουν σιγά-σιγά το έργο τους να αναγνωρίζεται. Φυσικά, αυτό τους δίνει δύναμη για την συνέχεια.

Τα λεωφορεία τους, χρησιμοποιούνται πλέον σε ταινίες και διαφημιστικά σποτ…

Πριν λίγους μήνες, δημιούργησαν και ένα blog στο ίντερνετ, μέσα από το οποίο παρουσιάζουν τη δουλειά τους (http://busoldtimers.blogspot.com/).

Απώτερος σκοπός τους είναι να προωθήσουν την ιδέα ίδρυσης του Εθνικού Μουσείου Μεταφορών, καθώς και η διατήρηση της πρόσφατης ιστορικής μνήμης για την ελληνική βιομηχανία.

Τους αξίζει ένα μεγάλο μπράβο!

Αγαθοκλής Αγαθοκλίδης».

Ήδη σε ένδειξη αναγνώρισης της τιμής που μας κάνουν οι διαχειριστές των ιστολογίων δημιουργήσαμε ειδική στήλη επιλεγμένων ιστολογίων ώστε να έχουν την ευκαιρία οι αναγνώστες μας να βλέπουν τις αναρτήσεις τους.

Οι οδηγοί της ΕΘΕΛ

Το δημοσίευμα που αναρτήθηκε το πρωί της Κυριακής στον ενημερωτικό ιστοχώρο του κ. Στέλιου Κούλογλου “TVXS” αναδημοσιεύουν σήμερα οι διαχειριστές της ηλεκτρονικής σελίδας που διατηρούν οι εργαζόμενοι της Εταιρείας Θερμικών Λεωφορείων (ΕΘΕΛ) στη διεύθυνση: www.etheldrivers.gr/.

Τους ευχαριστούμε και βρισκόμαστε πάντα στη διάθεσή τους για συνεργασία και προώθηση της ιδέας για την ίδρυση του Εθνικού Μουσείου Μεταφορών στο παλιό εργοστάσιο του ΟΣΕ στη Λεύκα της Παλιάς Κοκκινιάς.



Ενημέρωση για την προοπτική ίδρυσης του Εθνικού Μουσείου
Μεταφορών είχαν στο πλαίσιο της διεθνούς έκθεσης
"Logistics - Αποθήκη - Μεταφορές" που πραγματοποιήθηκε
στο Metropolitan Expo είχαν (από αριστερά) ο πρόεδρος
της Ζώνης Καινοτομίας Θεσσαλονίκης καθηγητής Ελ. Ιακώβου,
ο βουλευτής Α' Πειραιώς ΠΑΣΟΚ κ. Δημ. Καρύδης
και ο (τότε) πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενώσεως Επιχειρήσεων
Διαμεταφοράς κ. Ιωάννης Σιαμάς.

Σ’ αυτό το χώρο, εκτάσεως 127 στρεμμάτων, μπορεί να δημιουργηθεί μια πρότυπη Τεχνόπολη για τον Πειραιά και την ευρύτερη περιοχή όπου θα εκτίθενται παλιά τραίνα, παλιά λεωφορεία, παλιά τρόλλεϋ, παλαιοί τροχιοδρομικοί συρμοί των ΕΗΣ και βαγόνια του ΗΣΑΠ, καθώς και άλλα μεταφορικά μέσα. Προτάσεις περί του Εθνικού Μουσείου Μεταφορών έχουν κατατεθεί κι έχουν προωθηθεί από τον Δήμο Πειραιώς, τους βουλευτές Α’ Πειραιώς κ.κ. Δημήτρη Καρύδη και Βασίλη Μιχαλολιάκο.

Υπέρ αυτής της πρωτοβουλίας έχουν ταχθεί ο πρύτανης του Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου και πρώην γ.γ. Μεταφορών καθηγητής Σίμος Σιμόπουλος, ο καθηγητής Συγκοινωνιακής Υποδομής του ΕΜΠ κ. Δημήτρης Τσαμπούλας, ο πρόεδρος της Αλεξάνδρειας Ζώνης Καινοτομίας καθηγητής Ελευθέριος Ιακώβου, καθώς και το Δ’ Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Πειραιά.

Στην κατεύθυνση ήπιας αξιοποίησης του συγκεκριμένου χώρου, καθώς και των παλαιών εργοστασίων Δηλαβέρη και Ρετσίνα, έχουν ταχθεί επίσης στελέχη πολλών δημοτικών παρατάξεων του μεγάλου λιμανιού.

Δείτε σχετικά:

http://agathoklisagathoklidis.blogspot.com/2010/10/blog-post_7755.html / Το δημοσίευμα του κ. Αγαθοκλή Αγαθοκλίδη.

http://mikrosserifis.blogspot.com/2010/10/blog-post_11.html / Το δημοσίευμα στο "Club Φίλων - Μικρός Σερίφης"

Λεωφορεία του ’50 στους δρόμους της Αθήνας / Η αναδημοσίευση της ανάρτησης που έγινε στο "TVXS" από την ιστοσελίδων των εργαζομένων στην ΕΘΕΛ.

http://busoldtimers.blogspot.com/2009/11/blog-post.html  / Στο παλιό εργοστάσιο του ΟΣΕ το Εθνικό Μουσείο Μεταφορών.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: