Όταν οι συγκυρίες οδηγούν στην επιτυχία
Το L 322, το νέο φορτηγό με την κοντή μούρη, την άνετη καμπίνα και τον συμπαγή σχεδιασμό της Daimler-Benz, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον Μάρτιο του 1959. Ξεκίνησε ως μια συμβιβαστική λύση σχετικά με τις μεταφορές στην Γερμανία.
Ο υπουργός μεταφορών της Γερμανίας θέλοντας να προστατέψει τις σιδηροδρομικές μεταφορές εμπορευμάτων από τον ανταγωνισμό έθεσε μια σειρά αυστηρών περιορισμών όσον αφορά στις οδικές μεταφορές.
Οι περιορισμοί αυτοί είχαν να κάνουν με τις διαστάσεις και το βάρος, γεγονός που σήμανε το τέλος των κλασικών μακρύ-μούρικων. Αυτή η συγκυρία αρκούσε για να μετατρέψει το L 322 το πρώτο σε πωλήσεις φορτηγό στην κατηγορία του.
Συμπαγής σχεδιασμός
Το στοίχημα των σχεδιαστών ήταν να αυξήσουν τον χώρο φόρτωσης κάνοντας το φορτηγό όσο πιο ελαφρύ μπορούσαν. Δηλαδή μεγιστοποιώντας το ωφέλιμο βάρος να διατηρηθεί στα ίδια επίπεδα ή και να μειωθεί το μικτό βάρος.
Μία άλλη πρόκληση που είχαν να αντιμετωπίσουν οι σχεδιαστές ήταν η τοποθέτηση της μηχανής κάτω από την καμπίνα (cab- over- engine). Τάση που είχε αρχίσει να επεκτείνεται ραγδαία στην υπόλοιπη Ευρώπη. Έμενε να αποδειχθεί αν θα αποτελέσει μία διαχρονική αλλαγή ή μία πρόσκαιρη μανία των καταναλωτών.
Η κοντή μούρη: ένα επιτυχημένος συμβιβασμός
Η νεοεισερχόμενη κοντή μούρη είχε δύο πλεονεκτήματα σε σχέση σε σχέση με τα πρωτοποριακά cab- over- engine (μηχανή κάτω από την καμπίνα). Πρώτον, πολλοί οδηγοί αισθάνονται πιο ασφαλείς σε ένα κάθισμα που βρίσκεται πίσω από τον κινητήρα (παρόλο που η απόσταση είχε μικρύνει σε σχέση με το παρελθόν).
Και δεύτερον, μόνο ένα μέρος της μηχανής εισέρχεται στην καμπίνα διευκολύνοντας έτσι την κίνηση του οδηγού και του πληρώματος μέσα σε αυτήν. Επίσης η απόσταση μεταξύ οδηγού και συνοδηγού δίνει την δυνατότητα τοποθέτησης και τρίτου καθίσματος ενώ μικρότερης έντασης θόρυβος και θερμότητας μεταφέρονται στην καμπίνα από τον κινητήρα.
Ο νέος τύπος φορτηγών με την κοντή μούρη εισήλθε σε τρεις κατηγορίες. Το L 322 με μικτό βάρος 10,5, τόνων ήταν ένα τυπικό μεσαίου βάρους φορτηγό. Στις αρχές του 1959 εισήχθη στην αγορά το βαρύτερο L 327. Με επιτρεπόμενο μικτό βάρος 12,0 τόνους, το μέγιστο επιτρεπόμενο από τον κανονισμό του Υπουργείου.
Παραγωγή σε Mannheim και Gaggenau
Οι δύο παραπάνω τύποι παραγόντουσαν στο Mannheim και ο τρίτος (το L 337) κατασκευάστηκε στο Gaggenau, στην μονάδα παραγωγής φορτηγών «βαρέων βαρών».
Το L 337 για την μεταφορά βαρέων φορτίων σε μεγάλες αποστάσεις. Με ισχύ 172 hp και εξακύλινδρο κινητήρα OM 326, αυτό το φορτηγό ήταν κατάλληλο για να σύρει συνδυασμό βάρους έως και 24 τόνων (που ήταν επιτρεπόταν εκείνη την εποχή).
Τα L 327 και L 322, 12 τόνων και το 10,5 τόνων αντίστοιχα, τροφοδοτούνταν από τον κινητήρα OM 321, 5,1-λίτρων, ο οποίος απέδιδε παραπάνω από 110 ίππους.
Ενισχυμένες οι εκδόσεις που εξάγονταν
Η Daimler-Benz τροποποιεί για τις αγορές του εξωτερικού το L 332, στο οποίο δίνει δυνατότητα μικτού βάρους 19 τόνων. Οι γερμανικοί κανονισμοί τροποποιούνται πάλι μετά από καιρό, συγκεκριμένα το 1962. Δίνοντας πλέον την δυνατότητα μικτού βάρους 16 τόνων στον τράκτορα και επιπλέον 16 τόνων στο συρόμενο.
Ήδη το 1960, το νέο L 334 εξοπλίζεται με τον κινητήρα OM 326, 200 hp.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου