14/06/14

Ο "Αγαπούλας" καβάλησε το Leyland και πάει για δοκιμή WIND! (VIDEO)


«Ψιτ, αγαπούλες! Σαρώνουμε όλη την Ελλάδα για τους αυριανούς παιχταράδες!», φώναξε ο «αγαπούλας» Τάκης Σπυριδάκης από τη μουσειακή λίμο που οδηγεί ο Πίου, μπαίνοντας στην πλατεία της πολίχνης. Από πίσω έρχεται ένα μπλε λεωφορείο, ντυμένο όπως αρμόζει στην περίσταση.

Πίσω από το γαλάζιο αυτοκόλλητο και το δρομολόγιο που λέει «Δοκιμή σε όλη την Ελλάδα» κρύβεται ένα Leyland Titan B15, το οποίο έχει τη δική του… πονεμένη ιστορία.

Πάμε να δούμε λοιπόν ποιο είναι το λεωφορείο που «καβάλησε» ο «αγαπούλας» για να κάνει τσάρκες σε όλη τη χώρα μήπως και ανακαλύψει ταλέντα που ξεπερνούν τη δεινότητα του Πίου στο γήπεδο και την υπεροχή της Wind στο δίκτυο κινητής τηλεφωνίας. 

Αυτό το λεωφορείο κατασκευάστηκε στα τέλη του 1984 στο εργοστάσιο της Leyland στο Γουόρκινγκτον της Βορειοδυτικής Αγγλίας. Ήταν το πλαίσιο υπ’ αριθμόν 1174, στο οποίο χτίστηκε ένα δίθυρο αμάξωμα μήκους 9,56μ., πλάτους 2,50μ.μ και ύψους 4,40μ. ύψος. Χρησιμοποιήθηκε αλουμίνιο για το αμάξωμα ενώ φέρει κινητήρα Gardner 6LXB και ημιαυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων 4 σχέσεων. 

Βγήκε από τη γραμμή παραγωγής στις 15 Οκτωβρίου 1984 και ταξινομήθηκε με αριθμό κυκλοφορίας B114 WUV για λογαριασμό της London Transport. Στη συνέχεια, μπήκε σε υπηρεσία με διακριτικό αριθμό T1114 με αρχική έδρα το αμαξοστάσιο του Μπρόμλεϋ (TB). Αργότερα, πέρασε διαδοχικά από τα αμαξοστάσια του Γουώλγουορθ (WL) και Καμπεργουέλ (Q).

Οκτώ χρόνια μετακινήσεων

Ήταν Αύγουστος του 1989 όταν αυτό το λεωφορείο μεταφέρθηκε στο αμαξοστάσιο του Μπέξλεϋχεθ, Σε σύντομο διάστημα πήρε αριθμό κινήσεως «77» και βάφθηκε στα χρώματα της “Bexleybus” (Μπέξλεϋ Μπας), μιας από τις πολλές θυγατρικές της “LBL” (London Buses Limited) οι οποίες δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος ιδιωτικοποίησής της. 

Η ιστορία δεν ήταν η αναμενόμενη. Τα σοβαρά λειτουργικά της “Bexleybus” και οι συνεχιζόμενες απεργίες του προσωπικού της, προκάλεσαν αναστολή των εργασιών της. Ο «Τιτάνας» ξαναβάφτηκε κόκκινος τον Νοέμβριο του 1990 και μεταφέρθηκε στην “Selkent”, στο αμαξοστάσιο του Πλάμεστεντ (PD) όπου παρέμεινε ως τον Σεπτέμβριο του 1994. Τότε η εταιρία εξαγοράστηκε από την “Stagecoach” και μετονομάσθηκε σε “Stagecoach Selkent”. 

Ένα χρόνο μετά, τον Σεπτέμβριο του 1995 το λεωφορείο μεταφέρθηκε στο αμαξοστάσιο του Κάτφορντ (TL) και η υπηρεσία του ολοκληρώθηκε «ευδοκίμως» στο Λονδίνο το 1997. Εκείνο τον Νοέμβριο μετετράπηκε σε ανοιχτό τουριστικό και καταργήθηκε η δεύτερη πόρτα αποβίβασης στο μέσο του οχήματος. Μετά τις παρεμβάσεις στο αμάξωμα μεταφέρθηκε στο Περθ της Σκωτίας, για λογαριασμό της “Bluebird Buses” που είναι θυγατρική της “Stagecoach”.



Νέα καριέρα

Στη νέα του καριέρα, το λεωφορείο απέκτησε αριθμό κινήσεως «084», ωστόσο, μετέπειτα όταν η Stagecoach εφάρμοσε ενιαία αρίθμηση για όλα τα λεωφορεία της στην Μ. Βρετανία έγινε άλλαξε ξανά σε «11114». Επαναταξινομήθηκε σε «NIB 4138» το 1999 και λειτούργησε κάνοντας ξεναγήσεις για λογαριασμό αρχικά της “Guide Friday” και στη συνέχεια για την “CitySightseeing” των οποίων το franchise για την πόλη του Περθ κατείχε η εταιρία του. 

Σε αντίθεση με πολλά λεωφορεία της εποχής του, που είτε συνέχισαν για λίγο καιρό ακόμα να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην επαρχία της Βρετανίας, είτε διαλύθηκαν σε διάφορες μάντρες το συγκεκριμένο, το συγκεκριμένο είχε την τύχη να επιστρέψει στην ευρύτερη περιοχή του Λονδίνου. Απέκτησε την αρχική του ταξινόμηση “B114 WUV” και εντάχθηκε στον στόλο ειδικών οχημάτων της “Blue Triangle” με έδρα το Ρέινχαμ του Ανατολικού Λονδίνου. 

Στις 29 Ιουνίου 2007 η “Blue Triangle” μεταβιβάσθηκε στην “Go-Ahead” μαζί με τα συμβόλαια εκτέλεσης συγκοινωνιακού έργου μαζί με 60 λεωφορεία όμως ο ιδιοκτήτης της διατηρεί τον στόλο των ειδικών οχημάτων (promo buses, μουσειακά κλπ.) τα οποία και τα διαθέτει προς ενοικίαση κάτω από το όνομα “London Bus Company” και με νέα έδρα το Νόρθφλητ του Κέντ. 

Τον Οκτώβριο του 2009 το λεωφορείο αγοράσθηκε από την “Smart Moving Media”, στενού συνεργάτη της ΛΑΕΓΕ, για χρήση ως promo bus και έκτοτε έχει συμμετάσχει σε προωθητικές εκδηλώσεις μεγάλων εταιριών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (ενδεικτικά παραδείγματα είναι η Amstel, η Adidas, το Lucozade και η πρόσφατη καμπάνια της Wind).

ΑΞΙΖΕΙ: Λίγο πριν από τις τελικές αποφάσεις και διαπραγματεύσεις με την παραγωγό εταιρεία δοκιμάστηκε η περίπτωση να χρησιμοποιηθεί παλιό λεωφορείο ελληνικής κατασκευής αλλά για τις ανάγκες του γυρίσματος και τις προσαρμογές του σεναρίου κρίθηκε προτιμότερο να επιστρατευθεί ο «Τιτάνας»!

Ας μείνει η απορία για το τέλος: Γιατί ο «αγαπούλας» ήθελε Mercedes ενώ ο Πίου προτίμησε το Leyland;  

Δες και τη διαφήμιση σε όλη τη διάρκειά της:




Διαβάστε περισσότερα: 

Αυτό είναι το έργο μας χωρίς να πουλάμε φούμαρα! 

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου





Translate