Κείμενο: Άννα Περπερίδου
Φωτογραφίες: Τεχνόπολις, ΛΑΕΓΕ, Παλιά Ελληνικά
Λεωφορεία
Ήταν χειμώνας του 2016 όταν ο ερευνητής κ. Διονύσης Νοταράκης επικοινώνησε
με την ομάδα «Παλιά Ελληνικά Λεωφορεία» με σκοπό να αναπτύξει μια ιδέα που είχε
και προωθούσε σε συνεργασία με δύο πανεπιστημιακούς καθηγητές, τους κ.κ. Παναγή
Παναγιωτόπουλο και Βασίλη Βαμβακά. Από το InnovAthens στην Τεχνόπολη εντόπισε τους Χ. & Β. Λαζαρόπουλο και ζήτησε τις
συμβουλές τους.
Ήθελε να αναβιώσει τη δεκαετία του ’80 στην αυτοκίνηση και τις μεταφορές μέσα
στην έκθεση «GR80’s: Η
Ελλάδα του ’80 στην Τεχνόπολη». Έπρεπε να υπάρχουν χαρακτηριστικά οχήματα που
είχαν κάτι να πουν στο κοινωνικό υποσυνείδητο. «Έκθεση
δεν γίνεται έτσι απλά. Πρέπει να βρούμε κάτι που άφησε ιστορία στη δεκαετία του
’80!» τόνιζε συνεχώς στις συναντήσεις της ομάδας των διοργανωτών ο επιμελής
κ. Παναγής Παναγιωτόπουλος.
Στην αρχή, ο πολιτικοποιημένος της παρέας σκέφτηκε να εκτεθεί ένα «παπάκι».
«Θυμάστε εκείνο το «ηρωϊκό» πρωτοσέλιδο
της «Αυριανής» πριν από τις εκλογές της 2ας Ιουνίου 1985; Έγραφε ‘καλύτερα με
παπάκι παρά με Μητσοτάκη’ κι έγινε εκλογικό σύνθημα!», πρότεινε κι άρχισε
αμέσως η αναζήτηση. Βρέθηκε τελικά ένα τέτοιο συλλεκτικό, ίσως το καλύτερο που
υπάρχει στην Ελλάδα. Ανήκει στον συλλέκτη Γιώργο Καρακώστα από το Γαλάτσι.
Τελικά το «παπάκι» πήγε μπροστά από το επίμαχο πρωτοσέλιδο του 1985.
Η δεύτερη κίνηση ήταν να βρεθεί το αυτοκίνητο – θρύλος της εποχής. Ποιο
ήταν το ιστορικό αποτύπωμα της ελληνικής βιομηχανίας στην αυτοκίνηση; Φυσικά το
Pony! Χάρη
στον κ. Τάσο Χατζηστάμου βρέθηκε ένα καλοσυντηρημένο, υπέροχο κομμάτι που
εκτέθηκε στο χώρο της ελληνικής οικονομίας, απέναντι από την προθήκη όπου οι
λάτρεις των παλιών λεωφορείων έστησαν δύο κουτιά απ’ αυτά που έμπαιναν στα
λεωφορεία της ΕΑΣ για να συλλέγεται το εισιτήριο σε κουμπιά, κομμένα
χαρτονομίσματα και άλλα ευφάνταστα αντικείμενα.
 |
| Ο Χάρης Λαζαρόπουλος με τον Παναγιώτη Κατσαδούρη (αριστερά) και τον Γιώργο Καραγιάννη (δεξιά), μπροστά στα "κουτιά" συλλογής κομίστρου της πρώην ΕΑΣ. |
Δίπλα ακριβώς μπήκε ένα από τα
μηχανήματα αυτόματης έκδοσης εισιτηρίων που τοποθετήθηκαν σε λεωφορεία του
αμαξοστασίου Βοτανικού και τελικά αποσύρθηκαν κακήν – κακώς ύστερα από
διαμαρτυρίες συνδικαλιστών και διάφορες απροσδιόριστες βλάβες που παρουσίαζαν.
Έκλεψε την παράσταση
Το τρίτο χαρακτηριστικό έκθεμα όμως, αποτέλεσε καθολική απαίτηση. Ήταν ένα
ιστορικό «πράσινο» λεωφορείο κατασκευής 1980 για πολλούς και διάφορους λόγους.
Τι κι αν ο Χάρης Λαζαρόπουλος προσπαθούσε να πείσει τον Διονύση Νοταράκη ότι θα
έπρεπε να υπάρχει κι ένα παλιό αστικό λεωφορείο της Αθήνας εκείνης της εποχής ή
ένα υπεραστικό.
«Ρε παιδί μου, το
‘πράσινο’ είναι αυτό που έχει αφήσει θετικές αναμνήσεις στον κόσμο! Ας το
δοκιμάσουμε και βλέπουμε πώς θα πάει… Άσε που είναι στην πέννα και θα αρέσει σε
όλους», τόνιζε ο κ. Νοταράκης.
 |
| Άποψη της θέσης του οδηγού... |
Έτσι πέρασε ο καιρός και φθάσαμε στο φθινόπωρο του 2016, λίγο πριν από τη
διοργάνωση. Ακόμα κι όταν ο Διονύσης έπαιζε μουσική σε ένα μπαράκι στο
Μεταξουργείο, σκεφτόταν ποια θα ήταν η αντίδραση του κόσμου μπροστά σε αυτό το
έκθεμα.
«Θα γίνει προάγγελος της έκθεσης»
ήταν η απάντηση του Βαγγέλη Λαζαρόπουλου, ο οποίος πρότεινε να τιμηθεί η
συμπλήρωση 15 ετών από τη διακοπή των δρομολογίων αυτών των λεωφορείων με δύοιστορικά δρομολόγια στο Πέραμα και στο Σύνταγμα ανήμερα της «επετείου», στις 31Δεκεμβρίου 2016.
 |
| Βράδυ της 19ης Φεβρουαρίου 2017: Ο Βίκτωρ Πάπαρος απαθανατίζει την ανακοίνωση του Διονύση Νοταράκη για τη δημοφιλία του "πράσινου" στα κοινωνικά δίκτυα. |
Αυτό που έγινε δεν είχε προηγούμενο και αποτέλεσε την πρώτη βασική ένδειξη
πώς θα πήγαινε και η έκθεση ενός τέτοιου οχήματος που θυμίζει τις ανθρώπινες
ιστορίες τριών διαφορετικών γενεών που κινούνται στον άξονα Αθηνών, Πειραιώς,
Καλλιθέας και Περάματος.