Pages - Menu

12/08/14

Καβάλα 1958: Το λεωφορείο που έμεινε στον… αέρα!

Το άγνωστο ατύχημα που έγινε στο κέντρο της Καβάλας πριν
από 56 χρόνια και από θαύμα δεν υπήρξαν θύματα!


Το περιστατικό συνέβη το ανοιξιάτικο πρωινό της 15ης Μαΐου 1958 όταν έσπασαν τα φρένα του λεωφορείου με παρμπρίζ «3» του αστικού ΚΤΕΛ Καβάλας, καθώς κατέβαινε την κατηφόρα της οδού Εθνάρχου Μακαρίου που λεγόταν τότε Ομήρων. 

Ό,τι κι αν προσπάθησε να κάνει ο λεωφορεούχος Ευάγγελος Γιοβανάκης ήταν μάταιο. Το λεωφορείο δεν σταματούσε, έφυγε από το δρόμο, καβάλησε το πεζοδρόμιο και ήταν έτοιμο να εκσφενδονιστεί στην άλλη πλευρά του δημοτικού κήπου…

Οι επιβάτες του γεμάτου λεωφορείου πρέπει να είχαν την προστασία κάποιου φύλακα αγγέλου αφού το χτιστό κιγκλίδωμα ήταν τόσο καλά φτιαγμένο ώστε λειτούργησε ανασχετικά προς την ορμή του λεωφορείου. Το μισό όχημα αιωρείτο και σημειώθηκαν σκηνές αλλοφροσύνης. Δείτε τι συνέβη εδώ: 


Και από άλλη γωνία το θέαμα γίνεται ακόμα πιο τρομακτικό: 


Αλλά και το ρεπορτάζ της τοπικής εφημερίδας είναι καθηλωτικό.

Οι τίτλοι της εποχής γράφουν: «Αστικόν λεωφορείον της γραμμής Βύρωνος ενεσφηνώθη εις τα κιγκλιδώματα του δημοτικού κήπου! Ως εκ θαύματος παρέμεινε αιωρούμενον – Ανθρώπινα θύματα δεν υπάρχουν».

Ιδού και η περιγραφή του περιστατικού στην κομψή καθαρεύουσα της εποχής που λείπει από το σημερινό αφελληνισμένο Τύπο:

«Χθες περί ώραν 10.15’ π.μ. το υπ’ αριθμόν 67.246 λεωφορείον της αστικής γραμμής Συνοικισμού Βύρωνος πλήρες επιβατών, οδηγούμενον υπό του ιδιοκτήτου κ. Ευάγγελου Γιοβανάκη ενώ κατήρχετο το κατηφορικόν σημείον της οδού Ομήρων μεταξύ Δημοτικού Μεγάρου και Μεγάλης Λέσχης, λόγω αιφνιδίας βλάβης του συστήματος πεδήσεως επέπεσεν επί της κλίμακος επί του Δημοτικού Κήπου και ως εκ θαύματος ενεσφηνώθη μεταξύ των δύο κτιστών δοκών του κιγκλιδώματος και παρέμεινε κατά το ήμισυ αιωρούμενον υπεράνω του Δημοτικού Κήπου.

Είναι απερίγραπτοι αι σκηναί αλλοφροσύνης των επιβατών του λεωφορείου οίτινες έσπευδον να εξέλθουν τούτου διά να σωθούν.

Επίσης αγωνιώδεις στιγμάς διήλθον οι κατ’ εκείνην την στιγμήν διαβάται της οδού Κύπρου οίτινες παρηκολούθουν τα διαδραματιζόμενα χωρίς να είναι εις θέσιν να παράσχουν βοήθειαν.

Μετά την πάροδον όμως ώρας το λεωφορείον ερυμουλκύθη υπό στρατιωτικού αυτοκινήτου εις Συνεργείον προς επισκευήν δεδομένου ότι τούτο υπέστη σημαντικάς ζημίας.

Επί τόπου έσπευσεν ο Διοικητής Χωρ/κής κ. Καμουτσής όστις διέταξεν τα κατερχομενα εκ των Συνοικισμών Βύρωνος και Δεξαμενής λεωφορεία εφεξής να διέρχονται διά της οδού Ομονοίας προς την Κεντρικήν αφετηρίαν.

Παραλλήλως εγένοντο διαβήματα όπως ο ανάδοχος εργολάβος επισπεύση τας εργασίας κατασκευής των υπονόμων εις το σημείον της διασταυρώσεως των οδών Βενιζέλου και Βελισσαρίου ίνα καταστή δυνατή η διεξαγωγή της συγκοινωνίας διά του κατασκευασθέντος διαδρόμου εις την νεοαποκαλυφθείσαν παραλιακήν έκτασιν.

Ετονίσθη αρμοδίως ότι διά της αυξήσεως των συνεργείων υπό του εργολάβου θα ήτο δυνατόν να επισπευθούν αι εργασίαι της κατασκευής των υπονόμων εις το προαναφερθέν σημείον και να αποκατασταθή κανονικώς η συγκοινωνία διότι εάν συνεχισθή επί μακρόν να διεξάγεται ανωμάλως αύτη ως σήμερον θα είναι δύσκολον να αποφευχθούν δυστυχήματα».

Το καβαλιώτικο ιστολόγιο «30 χρόνια» έχει κάνει σχετική ανάρτηση δίνοντας τη συνέχεια στο γεγονός. 

Σε ανάρτηση που έγινε τον Ιούνιο του 2010 αναφέρει επί λέξει: 

«Μετά το συμβάν, κατέφθασε η Αστυνομία και ο διοικητής της ήθελε να κατασχέσει το λεωφορείο ως επικίνδυνο. Τότε οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες και οδηγοί τον παρακάλεσαν να το ξανασκεφτεί και έκαναν έρανο μεταξύ τους βάζοντας καθένας από ένα ποσό (100 δραχμές;).

Το λεωφορείο επισκευάστηκε σε ένα συνεγείο στο Ζυγό, αλλά επειδή τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν στο ρεφενέ υπερέβαιναν την αξία των επισκευών, ο γκαραζιέρης ανέλαβε να γυαλίσει και το Ηρώον (το Λιοντάρι, δηλαδή). Έτσι και ο Αστυνόμος ήταν ευχαριστημένος! Ας μη ξεχνάμε την εποχή – 1958».

Έτσι λοιπόν, το λεωφορείο επισκευάστηκε και ο ιδιοκτήτης του Ευάγγελος Γιοβανάκης έκανε το σταυρό του και ξανανέβηκε στο τιμόνι για να εξυπηρετήσει τους κατοίκους της Καβάλας. Ιδού και η αναμνηστική φωτογραφία με πρόσωπα χαμογελαστά, αγνά και πιο ανθεκτικά στην αντιμετώπιση δυσκολιών... 



Διαβάστε ακόμα: 

1 σχόλιο: