Ένα SCANIA VABIS B71 με υπογραφή "Βλαβιανός"

Όταν λέμε ότι σώθηκε αυτό το λεωφορείο από του... κόφτη τα οξυγόνα έχουμε και τα σχετικά ντοκουμέντα.

Αυτό είναι ένα πανέμορφο αστικό λεωφορείο Scania Vabis Β7153 της συλλογής που διατηρούν οι Χάρης και Βαγγέλης Λαζαρόπουλος. Μπορεί να μην έχει γίνει κάποια σοβαρή προσπάθεια για την ανακατασκευή του ακόμα, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν βρίσκεται στο μυαλό μας... 

Το ταμπελάκι του κατασκευαστή παραμένει πάνω στο αμάξωμα... 

Κυκλοφόρησε το χειμώνα του 1958. Βγήκε από το μικρό αλλά νοικοκυρεμένο αμαξοποιείο που είχε στην οδό Γ. Ολυμπίου 18 στο Κουκάκι ένας μεγάλος μάστορας της ελληνικής αμαξοποιΐας ο Μανώλης Βλαβιανός. 

Από τα χέρια του Βλαβιανού βγήκαν λίγα αλλά ιδιαίτερα με καλλίγραμμα λεωφορεία.

Το συγκεκριμένο Scania Vabis στόλιζε με την ομορφιά του, τις γραμμές  του 4ου ΚΤΕΛ Αθηνών. 

Για πολλές δεκαετίες όργωνε στο δίκτυο των αστικών συγκοινωνιών και όπως μπορεί να διακρίνει κανείς από φωτογραφίες αρχείου, ο ιδιοκτήτης του ήταν τόσο επιμελής, όσο και ο κατασκευαστής του.
Αυτό ήταν το 4/23, ένα προσεγμένο και καλοσχεδιασμένο ελληνικό  λεωφορείο που δίνει δεν μπορεί να συγκριθεί με άλλα σύγχρονα κομμάτια του από τη δεκαετία του '50. 

Φωτογραφία του 1963 με το 4/23 στο δρομολόγιο προς Άγιο Ιωάννη.

Όταν σε κάποια στιγμή τα περίφημα κλιμάκια του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών αποχαρακτήριζαν σωρηδόν τα "μισθωμένα οχήματα" της ΕΑΣ ακόμα και για ένα ξηλωμένο κουρτινάκι ώστε να κυκλοφορήσουν οι Ίκαροι, σ' αυτό δεν έβρισκαν ψεγάδι. Χρόνια αργότερα, ο ιδιοκτήτης του μάς είπε ότι δεν άντεχε την "ιερά εξέταση" των κλιμακίων στο αμαξοστάσιο της λεωφόρου Αθηνών. 

Για το λόγο αυτό συμφώνησε να το αποσύρει χωρίς αποχαρακτηρισμό ή ακαταλληλότητα. Είχε συμφωνήσει να το κυκλοφορεί σαν υπηρεσιακό όχημα σε ένα ξενοδοχείο των Αγίων Θεοδώρων. Απλώς ήθελε να λειτουργεί, να συντηρείται και να κινείται. 

Έτσι για μερικά χρόνια ακόμα μετέφερε κόσμο, επισκέπτες και εργαζομένους, από το σταθμό του τραίνου μέχρι το ξενοδοχείο. Στα μέσα της δεκαετίας του '90, αυτό το λεωφορείο αποσύρθηκε σε μια γωνιά, κοντά σε ένα πρατήριο καυσίμων. 

Από τη μεταφορά του λεωφορείου στις εγκαταστάσεις της ΛΑΕΓΕ.

Οι συνήθεις ανεγκέφαλοι άρχισαν να το ζωγραφίζουν με "γκράφιτυ" και κάποιοι άλλοι ακόμα χειρότεροι, μόλις διαπίστωσαν ότι είχε τζάμια από αλουμίνιο λίγο έλειψε να το καταστρέψουν. 

Λίγο καιρό αργότερα, το 4/23 πέρασε στη συλλογή Λαζαρόπουλου και αναμένει την ανακατασκευή του.  

Δείτε πίσω από τις κουρασμένες λαμαρίνες το σχέδιο, την τεχνοτροπία και το μεράκι του Βλαβιανού που το έφτιαξε αλλά και του λεωφορειούχου που το δούλευε επί δεκαετίες. 

Κι οι δυο έχουν φύγει από τα εγκώσμια αλλά το Scania παραμένει ζωντανός μάρτυρας μιας ιστορίας που θα μείνει και θα περάσει στους επόμενους... 

Ελπίζουμε ότι το επόμενο δρομολόγιο αυτού του πανέμορφου Scania θα είναι το αμαξοποιείο για την αποκατάσταση κι από εκεί ένας κλειστός εκθεσιακός χώρος...