Ένα ευτράπελο με εισπράκτορα που έμεινε ανώνυμος
αλλά πέρασε στην ιστορία...
Είναι γνωστό ότι ο Δημήτριος Βρανόπουλος, ως υπουργός Συγκοινωνιών, ήταν ο αναμορφωτής των συγκοινωνιακών μέσων
(λεωφορείων) της πρωτεύουσας και γενικότερα των ελληνικών μεγαλουπόλεων.
Με
διάταγμα επί υπουργίας του τοποθετήθηκαν οι μικρο-μεγαφωνικές εγκαταστάσεις στα
λεωφορεία καθώς και τα ηλεκτρικά κουδούνια στάσης, όπου μέχρι τότε γίνονταν δια
"ζώσης φωνής" τόσο από τον εισπράκτορα όσο και από τους επιβάτες.
Παροιμιώδης υπήρξε η απάντηση που έλαβε ο Δ. Βρανόπουλος από έναν
εισπράκτορα, η οποία και συζητιόταν επί μακρόν στην Αθήνα. Συγκεκριμένα κάποιο
μεσημέρι καλοκαιριού επιβιβάστηκε σε λεωφορείο της εποχής προκειμένου να
διαπιστώσει ο ίδιος την απήχηση του μέτρου της εγκατάστασης μικροφώνων και
κουδουνιών που είχε νομοθετήσει.
Βλέποντας όμως τον εισπράκτορα καταϊδρωμένο να
στέκεται όρθιος και να κραυγάζει στους επιβάτες επανειλημμένα να προχωρήσουν
στον διάδρομο χωρίς να κάνει χρήση του ήδη εγκατεστημένου μικροφώνου, ίσως από
συνήθεια, δείχνοντάς του το αυτό τον ρώτησε:
- Δεν μου λες σε παρακαλώ, αυτό τι είναι;
- Το κέρατο του Βρανόπουλου, που μου το στήσανε εδώ πάνω για να φωνάζω να
προχωράνε στο διάδρομο και δεν κουνιέται κανείς!
Όταν τότε ο Δ. Βρανόπουλος επέδειξε ταυτότητα και τού γνώρισε την ιδιότητά
του υπουργού το τι ακολούθησε δεν περιγράφεται.
Απειλήθηκε ο εισπράκτορας να
διωχθεί, το λεωφορείο ακινητοποιήθηκε και οι επιβάτες συνέχισαν τον προορισμό
τους με άλλα λεωφορεία. Το γεγονός αυτό έγινε αμέσως γνωστό
στον τύπο όπου και έλαβε μεγάλη δημοσιότητα.
Τελικά ο εισπράκτορας δεν διώχθηκε πλην όμως για αρκετό καιρό οι επιβάτες
των λεωφορείων της Αθήνας προκαλούσαν στους εισπράκτορες αρεσκόμενοι ν’ ακούν
την επανάληψη της ίδιας απάντησης…
